إِرْمِيَ 7:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 «غَاشِ، كُنَ دُواْغَضَ عَكَنْ مَغَنَرْ رُوطُنَّنْ نَمَاسُ ثٜىٰوَ هَيْكَلِ يأَنَانً! عَمَّا دُكْ بَنْظَنٜىٰ؞ Faic an caibideil |
غَاشِ، إِنَ كُمَ غَابَادَ مَاسُ يِنْ أَنَّبْثِنْ مَڢَرْكَنْ ڧَضْيَا؞ سُنَ ڢَطِنْ مَڢَرْكَنْ سُنَ سَا جَمَعَتَ سُكَوْثٜىٰ دَغَ حَنْيَرْ غَسْكِيَ تَدَلِيلِنْ ڧَضْيَارْسُ دَ تَاڧَمَرْسُ تَبَنْظَ؞ نِے بَنْعَيْكٜىٰسُبَ، بَنْ كُوَ عُمَرْثٜىٰسُبَ، بَذَاسُ كُوَ ذَمَ دَ أَمْڢَانِ غَ وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰ كُواْ كَطَنْبَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»