إِرْمِيَ 7:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 «ذَنْ كِيَايٜىٰكُ عِدَنْ كُنْ ڠَرَ هَنْيُواْيِنْ رَايُوَرْكُ دَ أَيُّكَنْكُ، عِدَنْ كُمَ دَ غَسْكٜىٰ كُنْ عَيْكَتَ أَدَلْثِے غَ جُونَنْكُ؞ Faic an caibideil |
بَ إِرِنْ وَنَّنْ سَڧُواْ نٜىٰ يَهْوٜىٰهْ يَسَنَرْ تَبَاكِنْ أَنَّبَاوَا نَدَا بَ؟ بَ إِرِنْ وَنَّنْ سَڧُواْ نٜىٰ عَكَ بَايَرْ أَ لُواْكَثِنْ دَ عُرُوشَلِيمَ دَ غَرُرُوَنْتَ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ سُنَ ثِكٜىٰ دَ مُتَنٜىٰ دَ أَرْزِڧِ، كُمَ يَنْكِنْ نٜىٰغٜىٰبْ عَكُدُ دَ يَنْكِنْ ڧأَنَانً تُدَّيْ، سُو مَا سُنَ ثِكٜىٰ دَ مُتَنٜىٰبَ؟»