إِرْمِيَ 7:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 كَدَ كُدُواْغَرَ غَ مَغَنَرْ رُوطُنَّنْ نَمَاسُ ثٜىٰوَ ‹أَيْ، بَامُ دَدَامُوَ تُنْدَ هَيْكَلِنْ يَهْوٜىٰهْ يأَنَانً، عِ، هَيْكَلِنْ يَهْوٜىٰهْ يأَنَانً، عِ، هَيْكَلِنْ يَهْوٜىٰهْ يأَنَانً!› Faic an caibideil |
ذَاكُيِ بَنْظَ دَ سُونَنَ عَثِكِنْ مُتَنٜىٰنَ دُواْمِنْ كُسَامِ حَڟِنْ بَلٜىٰ كَطَنْ عَتَڢِنْ حَنُّوَنْكُ، كُسَامِ طَنْ غُرَاسَ كَطَنْ؟ تَوُرِنْ ڧَضْيَارْكُ، غَ مُتَنٜىٰنَ وَطَنْدَ سُكَ كَسَ كُنّٜىٰ غَ ڧَضْيَاثٜىٰ ڧَضْيَاثٜىٰنْكُ، كُنَ كَشٜىٰ مُتَنٜىٰنْ دَ بَيْ كَمَاتَ سُمُتُبَ، كُنَ بَرِنْ وَطَنْدَ بَيْ كَمَاتَ سُرَايُبَ؞
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»
كُحَيْڢَرْ دَ حَلِنْ رَايُوَا مَيْݣَوْ وَنْدَ ذَيْ نُونَ ثٜىٰوَ كُنْ تُوبَ، كَمَرْ إِتَاثٜىٰنْ دَ يَحَيْڢِ یَیَ مَاسُ ݣَوْ؞ كَدَ كُيِ تُنَانِ أَ ذُوثِيَارْكُ ثٜىٰوَ ‹إِبْرَٰهِيمْ نٜىٰ بَابَنْمُ؞› غَمَا إِنَ ڢَطَا مُكُ، اللَّهْ يَنَدَ إِيكُواْ يَتَادَ یَیَ دُواْمِنْ إِبْرَٰهِيمْ دَغَ دُووَڟُنَّنْ؞