11 أَغَنِنْكُ، وَنَّنْ غِدَنْ دَ عَكٜىٰ كِرَا دَ سُونَنَ يَذَمَ وُرِنْ ٻُيَنْ یَنْ ڢَشِنٜىٰ؟ غَاشِ، نِے دَكَيْنَ إِنَغَنِ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»
سَيْ كَجِ دَغَ سَمَ عِنْدَ كَكٜىٰ ذَمَ؞ كَيِ دُكْ أَبِنْدَ بَڧُوانْ يَضُواْڧَا، دُواْمِنْ دُكَنْ ڧَبِيلُنْ دُونِيَا سُسَنْ سُونَنْكَ سُغِرْمَمَكَ، كَمَرْ يَدَّ جَمَعَرْكَ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكٜىٰ غِرْمَمَكَ؞ ذَاسُ كُمَ سَنِ ثٜىٰوَ وَنَّنْ غِدَنْدَ نَغِنَ أَنْسَنْ شِ دَ سُونَنْكَ نٜىٰ؞
دَ كُكَ ذُواْ كُيِ مِنِ سُجَّدَ، وَيَثٜىٰ كُكَٰوُاْ مِنِ هَدَايُنْكُ؟ كُدَيْنَ كَيْ دَ كَٰوُاْوَ أَ هَيْكَلِنَ!
غَ بَڧِنَّنْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ، «ذَنْ كَٰوُاْكُ وُرِنْ بَبَّنْ تُدُنَ مَيْ ڟَرْكِے، إِنْسَا كُيِ مُرْنَ أَ غِدَانَ نَأَدُّعَ؞ هَدَايُنْكُ نَڧُواْنَاوَا دَ بَيٜىٰ بَيٜىٰنْكُ ذَاسُ ذَمَ أَبِنْ كَرْٻَ عَبَغَدٜىٰنَ؞ غَمَا ذَاعَ ثٜىٰ دَ غِدَانَ، ‹غِدَنْ أَدُّعَ دُواْمِنْ دُكَنْ ڧَبِيلُ؞› »
رِيغُنَنْكِ سُنَدَ تَبُوانْ جِنِنْ مَتَلَوْتَ مَرَسَ لَيْڢِے، وَطَنْدَ بَاكِ سَامٜىٰسُ سُنَ سَاتَا أَغِدَنْكِبَ؞ عَمَّا دُكْدَهَكَ،
بَاوَنْدَ ذَيْ ٻُواْيٜىٰ عِنْدَ بَذَنْ غَنْ شِبَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞ أَيْ، نَا ثِكَ سَمَّيْ دَ ڧَسَا دُكَ! نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
غَمَا سُنْ عَيْكَتَ مُوغَيٜىٰنْ أَبُبُوَ عَ إِسْرَٰٓءِيلَ، سُنْيِ ظِنَ دَ مَتَنْ مَڨُوبْتَنْسُ، سُكَ كُمَيِ مَغَنَرْ ڧَضْيَا دَ سُونَنَ، مَغَنَرْ دَ بَنُمَرْثٜىٰسُبَ؞ نِے نَسَنِ، نِنٜىٰ كُمَ شَيْدَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞› »
بَايَنْ وَنَّنْ ذَاكُذُواْ كُڟَيَ أَغَبَنَ أَوَنَّنْ هَيْكَلِ؟ بَا أَمْڢَانِ كُشِغَ غِدَنْ دَ عَكٜىٰ كِرَا دَ سُونَنَ كُثٜىٰ، ‹أَنْ كُٻُتَرْ دَمُو!› سَعَنً كُكُواْمَ كُنَ ثِيغَبَدَ يِنْ دُكَنْ أَبُبُوَنْ بَنْ ڨَمَرْ نَنْ؞
تَهَكَ كَا طَوْكَكَ كَنْكَ كَنَ غَابَادَنِے دَ مَغَنَرْ بَاكِنْكَ، كَيِ تَيِنْ مَغَنْغَنُ دَيَوَ عَكَيْنَ، نِے كُوَ نَجِ؞
يَا اللَّهْ نَا، كَسَ كُنّٜىٰنْكَ كَجِ، بُوطٜىٰ عِدَنُونْكَ كَدُوبَ يَدَّ مُو دَ بِرْنِنْ دَ عَكٜىٰ كِرَا دَ سُونَنْكَ مُكَ لَلَثٜىٰ؞ غَمَا بَمُ كَٰوُاْ ضُواْڧٜىٰ ضُواْڧٜىٰنْمُبَ سَبُواْدَ وَيْ مُنَدَ أَدَلْثِے، عَمَّا سَبُواْدَ يَوَنْ جِنْڧَنْكَنٜىٰ؞
يَثٜىٰ مُسُ «أَ رُبُوثٜىٰ يَكٜىٰ، « ‹ذَاعَ ثٜىٰ دَ غِدَانَ غِدَنْ أَدُّعَ،› عَمَّا كُنْ مَيْدَشِ وُرِنْ ٻُيَنْ یَنْ ڢَشِ؞»
سَيْ يَكُواْيَاوَ مُتَنٜىٰ يَثٜىٰ «أَ رُبُوثٜىٰ يَكٜىٰ ثِكِنْ مَغَنَرْ اللَّهْ ثٜىٰوَ « ‹ذَاعَثٜىٰدَ غِدَانَ غِدَنْ أَدُّعَ نَدُكَنْ أَلْعُمَّيْ؞› غَاشِ كُنْ مَيْدَشِ ‹وُرِنْ ٻُيَنْ یَنْ ڢَشِ؞› »
سَيْ عِيسَىٰ يَثٜىٰ وَمُتَنٜىٰنْ دَسُكٜىٰ سَيَرْ دَ تَتَّبَرُنْ «كُڢِتَرْدَ وَطَنَّنْ دَغَ نَنْ! كَدَ كُمَيْدَ غِدَنْ عُبَانَ كَاسُوَ؞»
بَا وَنِ أَبُ أَدُكَنْ حَلِتَّ وَنْدَ يَكٜىٰ عَٻُواْيٜىٰ غَ اللَّهْ؞ كُواْمٜىٰ دَكُواْمٜىٰ يأَنَانً عَبُوطٜىٰ، أَڢِيلِ كُمَ، أَغَبَنْ عِدُوانْسَ؞ شِينٜىٰ كُمَ وَنْدَ ذَامُ بَاشِ لِسَّڢِ غَمٜىٰدَ رَايُوَرْمُ؞