إِرْمِيَ 6:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، «كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِنْ كَالَنْ غُواْنَرْ إِنَبِے، ذَاعَيِ كَالَنْ ضَغُواْوَرْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ كَمَرْ يَدَّ مَيْ كَالَنْ یَیَنْ إِتَاثٜىٰنْ إِنَبِے يَمِيڧَ حَنُّنْسَ عَكَنْ رَسَّنْ إِتَاثٜىٰ، حَكَ سَيْ كَسَاكٜىٰ مِيڧَ حَنُّنْكَ عَكَنْ ضَغُواْوَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞» Faic an caibideil |
«دُكْدَهَكَ، يَنْذُ غَاشِ، إِنَ شِرِنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ كَامُنْ كِيڢِ دَيَوَ، سُكَامَ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ دَغَ بَايَ كُمَ ذَنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ ڢَرَوْتَ دَيَوَ، سُڢَرَوْثِ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ ذَاعَيِ ڢَرَوْتَرْسُ عَكُواْوَنٜىٰ بَبَّنْ تُدُ دَ كُمَ عَكُواْوَنٜىٰ تُدُ، حَرْ مَا عَثِكِنْ كُواْغُوانْ دُوَڟُو؞
سَعَنً وَنِ مَلاَىِٕكَ حَرْ يَنْذُ، وَنْدَ يَكٜىٰ لُورَ دَ وُتَرْ بَغَدٜىٰنْ يَڢِتُواْ دَغَ بَغَدٜىٰنْ؞ دَ بَبَّرْ مُرْيَ يَيِ كِرَا وَ وَنْثَنْ مَلاَىِٕكَ مَيْ لَوْجٜىٰ، يَثٜىٰ مَسَ، «مِيڧَ لَوْجٜىٰنْكَ كَيَنْكَ ڧُنْشِنْ یَیَنْ إِنَبِنْ دَغَ غُواْنَرْ إِنَبِنْ دُونِيَا، غَمَا یَیَنْسَ سُنْ نُونَ؞»