إِرْمِيَ 6:20 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا20 إِنَا أَمْڢَانِ عَكَٰوُاْ مِنِ تُرَارٜىٰ دَغَ شٜىٰبَ، كُواْ عَكَٰوُاْ رَكٜىٰ دَغَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ؟ هَدَايُنْكُ نَڧُواْنَاوَا بَ أَبِنْ كَرْٻَ بَنٜىٰ أَغَرٜىٰنِ، هَدَايُنْكُ كُمَ بَسُ غَمْشٜىٰنِبَ؞» Faic an caibideil |
«بَنْ جِ دَاطِنْ سُجَّدَرْ مُتَنٜىٰبَ؞ مِيڧَ بِجِمِ هَدَايَ دَ كَشٜىٰ مُتُمْ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ طَنْ ضَغُواْ هَدَايَ دَ مِيڧَ كَرٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ حَڟِ هَدَايَ دَ مِيڧَ جِنِنْ أَلَدٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ مِنِ تُرَارٜىٰ هَدَايَ دَ سَا وَغُنْكِ أَلْبَرْكَ، أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ دُكَنْسُ سُكَ ذَاٻِ بِنْ رَعَيِنْ كَنْسُ، عَثِكِنْ سُجَّدَرْسُ تَڧَظَنْتَا سُكَجِ دَاطِے؞
بَذَاسُ عِيَ مِيڧَا وَ يَهْوٜىٰهْ هَدَايَ تَضُوً إِنَبِبَ؞ هَدَايُنْسُ كُوَ بَذَاسُ غَمْشٜىٰشِيبَ؞ عَبِنْثِنْ هَدَايُنْسُ ذَيْ ڧَظَنْتَرْ دَسُو، كَمَرْ عَبِنْثِ نَمَاسُ كُوكَنْ مُتُوَ وَطَنْدَ سُكَ ڧَظَنْتُ؞ غَمَا عَبِنْثِنْسُ ذَيْ ذَمَ نَمَاغَنِنْ يُنْوَرْسُ نٜىٰ كَوَيْ، بَذَاعَ كَيْ شِ هَدَايَ أَغِدَنْ يَهْوٜىٰهْ بَ؞