إِرْمِيَ 6:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 سُنْيِ جِنْيَرْ رَوْنِنْ مُتَنٜىٰنَ سَمَ سَمَ، سُنَ ثٜىٰوَ «سَلَمَ، سَلَمَ،» غَاشِ كُوَ بَابُ سَلَمَ؞ Faic an caibideil |
بَنْدَ حَكَمَا وَتَ ذَيْ يِ حَصْكٜىٰ كَمَرْ رَانَ، رَانَ كُمَ ذَاتَ ڧَارَ حَصْكٜىٰنْتَ حَرْ سَوْ بَݣَويْ، كَمَرْ أَنْتَتَّارَ حَصْكٜىٰنْ رَانَ نَݣُونَ بَݣَويْ أَ رَانَ طَيَ؞ وَنَّنْ ذَيْ ڢَرُ نٜىٰ أَ رَانَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَارَ طَطَّوْرَ مِيكِنْ مُتَنٜىٰنْسَ يَكُمَ وَرْكَرْدَ رَوْنُكَنْ دَ يَيِ مُسُ؞
عَمَّا ڢَا، أَدَا أَنَّبَاوَا مَاسُ رُوطِ سُنْ ڢِتُواْ دَغَ ثِكِنْ مُتَنٜىٰنْ اللَّهْ؞ تُواْ، حَكَمَا، وَطَنْسُ مَلَمً ڧَضْيَا ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ عَثِكِنْكُ؞ ذَاسُ كَٰوُاْ وَتَ كُواْيَرْوَا عَٻُواْيٜىٰ، سُكُواْيَ وَمُتَنٜىٰ ڧَضْيَارْ دَ ذَاتَ ٻَاتَسُ، حَرْ ذَاسُڧِ عُبَنْغِجِ، وَنْدَ يَڢَنْشِ رَنْسُ؞ بَا لَابَرِ يِنْ حَكَ كُوَ ذَيْ جَٰوُاْ مُسُ هَلَّكَ؞