إِرْمِيَ 6:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 «يَا كُو مُتَنٜىٰنْ ذُرِيَرْ بِلِيَامِنُ، كُغُدُ دُوانْ رَنْكُ! كُغُدُ دَغَ ڟَكِيَرْ عُرُوشَلِيمَ! كُبُوسَ ڧَهُواْ أَ تٜىٰكُواْوَ، كُتَادَ عَلَمَ عَكَنْ بٜىٰتْ هَكّٜىٰرٜىٰمْ، غَمَا مَسِيڢَ تَنَ تَاسُواْوَ دَغَ أَرٜىٰوَ، عِ، بَبَّرْ هَلَّكَ تَنَ ذُوَا! Faic an caibideil |
غَاشِ، ذَنْ كِرَا دُكَنْ ڧَبِيلُنْ أَرٜىٰوَ، حَرْ دَ بَاوَنَ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ؞ ذَنْ كَٰوُاْسُ سُيِ يَاڧِ دَ ڧَسَرْ نَنْ دَ مَذَوْنَنْتَ دَ دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ؞ ذَنْ كٜىٰٻٜىٰ ڧَسَرْدَ مَذَوْنَنْتَ دَ دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ دُواْمِنْ هَلَّكَرْوَ، إِنْسَا سُذَمَ كُڢَيْ دَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ دَ أَبِنْ جَنْ ڟَكِ دَ أَبِنْ ڧَسْڧَنْثِ حَرْ أَبَدَا؞
أَ زَامَانِنْ دَ سَرْكِے عُزِّيَ يَكٜىٰ مُلْكِ أَ يَهُودَ، كُمَ سَرْكِے يٜىٰرُواْبُواْوَمْ طَنْ يُواْوَشْ يَكٜىٰ مُلْكِ عَ إِسْرَٰٓءِيلَ، أَنَّبِے عَمُواسْ يَڢَطِ مَغَنَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَغَيَ مَسَ غَمٜىٰدَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ عَمُواسْ طَيَنٜىٰ دَغَ ثِكِنْ مَكِيَايَنْ تُمَكِ نَغَرِنْ تٜىٰكُواْوَ؞ عَمُواسْ يَيِ مَغَنَرْ نَنْ، تُنْ شٜىٰكَرَا بِيُ كَاڢِنْ عَيِ ضَوَرْ ڧَسَا؞