إِرْمِيَ 52:13 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا13 دَ يَشِغَ غَرِنْ، سَيْ نٜىٰبُظَرَدَنْ يَڧُواْنٜىٰ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ دَ غِدَنْ سَرْكِے دَ دُكَنْ غِدَاجٜىٰنْ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰ نَ عُرُوشَلِيمَ؞ Faic an caibideil |
غِدَاجٜىٰنْ عُرُوشَلِيمَ دَ نَسَرَاكُنَنْ يَهُودَ، ذَاعَ ڧَظَنْتَرْ دَسُو كَمَرْ وُرِنَّنْ تُواْڢٜىٰتْ؞ عِ، ذَنْ ڧَظَنْتَرْدَ دُكَنْ غِدَاجٜىٰ وَطَنْدَ عَكَنْ رُڢِنْسُ عَكَ مِيڧَ هَدَايُ نَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ غَ رَانَ دَ وَتَ دَ تَوْرَرِنْ سَمَ، عَكَ كُمَ مِيڧَ هَدَايُ نَشَا غَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ؞› »