إِرْمِيَ 51:57 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا57 ذَنْسَا شُوغَبَنِّنْتَ دَ مَاسُ حِكِمَرْتَ، دَ ڠُومْنُواْنِنْتَ دَ دَتَّاوَنْتَ دَ سُواْجُواْجِنْتَ، سُشَا سُبُغُ، ذَاسُ شِغَ بَرْثِ، بَرْثِنْ دَ بَذَاسُ سَاكٜىٰ ڢَرْكَاوَا دَغَ ثِكِيبَ؞ نِے سَرْكِے مَيْ سُونَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا نَا ڢَطَا؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ سَرْكِے وَنْدَ سُونَنْسَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا نٜىٰ، «حَڧِيڧَ نَا ضَنْڟٜىٰ دَ رَيْنَ، وَنِ مَيْيِنْ غَابَادَ مَصَرْ ذَيْذُواْ، وَنْدَ ڧَرْڢِنْسَ يَڢِ نَدُكَنْ مَاسُ ذُوَا أَدَا، كَمَرْ يَدَّ بَبَّنْ تُدُنْ تَبُوارْ يَڢِ سَوْرَنْ تُدَّيْ ڟَيِ، كَمَرْ بَبَّنْ تُدُنْ كَرْمٜىٰلْ مَيْ ڟَيِ عَبَاكِنْ تٜىٰكُ؞
لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ مُتُمِنْ دَيَكٜىٰ ثُوتَا! غَاشِ، يَنَدَ لَاڢِيَيّٜىٰنْ ضَغُواْ عَثِكِنْ غَرْكٜىٰنْسَ، وَنْدَ يَيِ أَلْڧَوَرِ ذَيْ بَايَرْ، عَمَّا أَوَيٜىٰ غَرِ سَيْ يَمِيڧَ ضَغُواْ مَيْ تَبُواْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ! كُواْدَيَكٜىٰ كُنْ سَنِ نِے بَبَّنْ سَرْكِے نٜىٰ، حَرْ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ مَا سُنَ جِنْ ڟُواْرُوانْ سُونَنَ! نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، نَاڢَطَا؞»