إِرْمِيَ 51:34 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا34 مُتَنٜىٰنْ عُرُوشَلِيمَ سُنْثٜىٰ، «سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ يَثِنْيٜىٰمُ، يَمُرْڧُشٜىٰمُ، يَهَطِيٜىٰمُ كَمَرْ يَدَّ دُواْدُوانْ ضُوَ يَكَنْيِ، يَثِكَ ثِكِنْسَ دَ عَبِنْثِ مَيْ دَاطِے؞ يَبَرْ تُكُنْيَ مَرَرْ كُواْمٜىٰ، يَوَنْكٜىٰ تُكُنْيَرْ سَرَيْ يَظُبَرْ؞» Faic an caibideil |
عَمَّا سُو جَمَعَثٜىٰ دَ عَكَيِ مُسُ ڢَشِ، عَكَيِ مُسُ ڨُوثٜىٰ، جَمَعَثٜىٰ وَدَّ عَكَتَرٜىٰ عَثِكِنْ رَامُكَ، وَدَّ عَكَ ٻُواْيٜىٰ عَكُرْكُكُ؞ سُنْ ذَمَ كَايَنْ دَ عَكَ ڨُوثٜىٰ عَيَاڧِ، بَابُ مَيْ كُٻُتَرْ دَسُو؞ سُنْ ذَمَ كَمَرْ كَايَنْ دَ عَكَ ڨُوثٜىٰ عَيَاڧِ، بَابُ مَيْ ثٜىٰوَ «أَ مَيَرْ دَسُو!»
تُواْ، سَيْ كَيِ أَنَّبْثِ كَثٜىٰ، ‹إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، غَاشِ، أَبُواْكَنْ غَابَا سُنْ مَيْدَكُو كُڢَيْ، بُوسَشِّيَرْ ڧَسَا مَرَرْ أَمْڢَانِ، سُنْ مُرْڧُشٜىٰكُ عَتَكُواْوَثٜىٰ ڢُسْكَ، حَرْ كُنْ ذَمَ أَبِنْ مَلَّكَ نَسَوْرَنْ أَلْعُمَّيْ، كُمَ كُنْ ذَمَ أَبِنْ بَعَ دَ أَبِنْ مُوغُنْ ڢَتَ عَثِكِنْ مُتَنٜىٰ؞