إِرْمِيَ 51:27 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا27 «كُتَادَ تُوتَ عَڧَسَرْ، كُبُوسَ وَ أَلْعُمَّنْ دُونِيَا ڧَهُواْ؞ كُشِرْيَ أَلْعُمَّيْ دُواْمِنْ سُيِيَاڧِ دَ عِتَ، كُكِرَوُاْ مُلْكُواْكِنَّنْ سُڢَاطُواْ مَتَ دَ يَاڧِ، كُكِرَا أَرَرَاتْ دَ مِنِّ دَ أَشْكٜىٰنَزْ؞ كُسَا سَرْكِنْ يَاڧِ يَجَغُواْرَنْثِ سُواْجُواْجِ عَكَنْتَ، كُسَا دَوَكِ سُٻُلُّواْ كَمَرْ ڧُنْغِيَرْ ڢَارِ؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُسَنَرْوَ أَلْعُمَّيْ، كُيِ شٜىٰلَ، كُتَادَ تُوتَ، كُيِ شٜىٰلَ، كَدَ كُٻُواْيٜىٰ وَنِ أَبُ عَمَّا كُثٜىٰ، ‹أَنْثِ بَابِيلَ دَ يَاڧِ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ اللَّهْنْتَ بٜىٰلْ، أَنْ رُشٜىٰ غُنْكِنْتَ مٜىٰرُواْدَكْ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ غُمَكَنْتَ، أَنْكُمَ رُشٜىٰ صِڢُّواْڢِنْتَ!›