إِرْمِيَ 51:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 كُتَادَ تُوتَ كُڢَارَ رُشٜىٰ كَتَنْغَرْ بِرْنِنْ بَابِيلَ! كُڧَارَ ڧَرْڢِنْ مَاسُ غَادِ، كُكَكَّڢَ مَاسُ غَادِ أَوُرَارٜىٰنْسُ، كُشِرْيَ مَاسُ ݣُونْتُوانْ ٻَوْنَ!» غَمَا يَهْوٜىٰهْ يَاشِرْيَ يَكُمَ عَيْكَتَ دُكَنْ أَبِنْدَ يَڢَطَا عَكَنْ مَذَوْنَنْ بَابِيلَ؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُسَنَرْوَ أَلْعُمَّيْ، كُيِ شٜىٰلَ، كُتَادَ تُوتَ، كُيِ شٜىٰلَ، كَدَ كُٻُواْيٜىٰ وَنِ أَبُ عَمَّا كُثٜىٰ، ‹أَنْثِ بَابِيلَ دَ يَاڧِ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ اللَّهْنْتَ بٜىٰلْ، أَنْ رُشٜىٰ غُنْكِنْتَ مٜىٰرُواْدَكْ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ غُمَكَنْتَ، أَنْكُمَ رُشٜىٰ صِڢُّواْڢِنْتَ!›
«كُتَادَ تُوتَ عَڧَسَرْ، كُبُوسَ وَ أَلْعُمَّنْ دُونِيَا ڧَهُواْ؞ كُشِرْيَ أَلْعُمَّيْ دُواْمِنْ سُيِيَاڧِ دَ عِتَ، كُكِرَوُاْ مُلْكُواْكِنَّنْ سُڢَاطُواْ مَتَ دَ يَاڧِ، كُكِرَا أَرَرَاتْ دَ مِنِّ دَ أَشْكٜىٰنَزْ؞ كُسَا سَرْكِنْ يَاڧِ يَجَغُواْرَنْثِ سُواْجُواْجِ عَكَنْتَ، كُسَا دَوَكِ سُٻُلُّواْ كَمَرْ ڧُنْغِيَرْ ڢَارِ؞
سَعَدَّ سَرْكِنْ أَيْ يَغَ سُواْجُواْجِنْ يُواْشُوَ، يَطَوْكِ مَتَاكِ دَ سَوْرِ؞ شِے دَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْسَ سُكَ ڢِتَ ذُوَا وَجٜىٰنْ ݣُورِنْ يُواْدَنْ دُواْمِنْ سُيَاڧِ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ أَوُرِنْ دَ دَا سُكَيِ يَاڧِ؞ عَمَّا سَرْكِنْ بَيْسَنْ أَݣَويْ یَنْ ݣُونْتُوانْ ٻَوْنَ عَبَايَنْ غَرِنْبَ؞