41 «غَاشِ، وَتَ ڧَبِيلَ تَنَ ذُوَا دَغَ أَرٜىٰوَ، ذَاعَ تَادَ بَبَّرْ أَلْعُمَّ تَرٜىٰدَ سَرَاكُنَ دَغَ إِيَاكَرْ دُونِيَا دُواْمِنْ يَاڧِ؞
أَلْعُمَّيْ دَيَوَ دَ مَنْيَنْ سَرَاكُنَ ذَاسُسَا مُتَنٜىٰنْ ڧَسَرْ بَابِيلَ سُبَوْتَا مُسُ؞ ذَنْ سَاكَ مُسُ بِسَغَ أَبُبُوَنْ دَ سُكَ عَيْكَتَ دَ كُمَ أَيُّكَنْ حَنُّنْسُ؞»
غَاشِ، ذَنْتَادَ تَارُوانْ مَنْيَنْ أَلْعُمَّيْ، دَغَ أَرٜىٰوَ ذَاسُذُواْ سُڢَاطَوَ بَابِيلَ؞ ذَاسُ جٜىٰرَ كَنْسُ دُواْمِنْ ڢَارَ يَاڧِ غَابَادَ عِتَ، ذَاسُ كُوَ ثِنْيٜىٰتَ؞ كِبِيُواْيِنْسُ كَمَرْ نَمَاسُ عِيَ يَاڧِ نٜىٰ، وَطَنْدَ بَسُ كُواْمُواْوَ حَنُّ وُاْڢِ دَغَ يَاڧِ؞
شُوغَبَنِّنْ سُواْجُواْجِ سُنْثٜىٰ، «كُوَاسَ كِبِيُواْيِنْكُ! كُشِرْيَ غَرْكُوُاْيِنْكُ! يَهْوٜىٰهْ يَا تَادَ رُوحٌ سَرَاكُنَنْ مٜىٰدِيَ، غَمَا شِرِنْسَ عَكَنْ بَابِيلَ شِينٜىٰ هَلَّكَرْوَ، غَمَا وَنَّنْ رَامُوَرْ يَهْوٜىٰهْ ثٜىٰ، رَامُوَا سَبُواْدَ أَنْرُشٜىٰ هَيْكَلِنْسَ؞
«غَا مَعَنَرْ كَلْمُواْمِنْ؞ «مٜىٰنٜىٰ، وَتُواْ ‹ڧِرْغَ›، اللَّهْ يَاڧِرْغَ ݣُونَكِنْ مُلْكِنْكَ، كُمَ يَارِغَا يَكَٰوُاْسُ غَ ڧَرْشٜىٰ؞
ڧَهُواْنِ غُواْمَ دَ كَغَنِ، سُو دَ دَبَّرْ ذَاسُڧِ غَنِنْ وَنَّنْ كَارُوَ؞ ذَاسُ ڨُوثٜىٰ كُواْمٜىٰ دَ تَكٜىٰدَشِ سُكُمَ بَرْتَ ڟِرَرَ، ذَاسُثِنْيٜىٰ نَامَنْ جِكِنْتَ، سُكُمَ ڧُواْنٜىٰتَ دَ وُتَا؞