إِرْمِيَ 50:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُسَنَرْوَ أَلْعُمَّيْ، كُيِ شٜىٰلَ، كُتَادَ تُوتَ، كُيِ شٜىٰلَ، كَدَ كُٻُواْيٜىٰ وَنِ أَبُ عَمَّا كُثٜىٰ، ‹أَنْثِ بَابِيلَ دَ يَاڧِ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ اللَّهْنْتَ بٜىٰلْ، أَنْ رُشٜىٰ غُنْكِنْتَ مٜىٰرُواْدَكْ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ غُمَكَنْتَ، أَنْكُمَ رُشٜىٰ صِڢُّواْڢِنْتَ!› Faic an caibideil |
«كُتَادَ تُوتَ عَڧَسَرْ، كُبُوسَ وَ أَلْعُمَّنْ دُونِيَا ڧَهُواْ؞ كُشِرْيَ أَلْعُمَّيْ دُواْمِنْ سُيِيَاڧِ دَ عِتَ، كُكِرَوُاْ مُلْكُواْكِنَّنْ سُڢَاطُواْ مَتَ دَ يَاڧِ، كُكِرَا أَرَرَاتْ دَ مِنِّ دَ أَشْكٜىٰنَزْ؞ كُسَا سَرْكِنْ يَاڧِ يَجَغُواْرَنْثِ سُواْجُواْجِ عَكَنْتَ، كُسَا دَوَكِ سُٻُلُّواْ كَمَرْ ڧُنْغِيَرْ ڢَارِ؞
سَرْكِے يٜىٰهُواْيَكِنْ نَ يَهُودَ يَيِ شٜىٰكَرَا تَلَاتِنْ دَ بَݣَويْ عَكُرْكُكُ عَ بَابِيلَ؞ أَ رَانَ تَعَشِرِنْ دَ بِيَرْ غَ وَتَنْ غُواْمَشَا بِيُ أَ شٜىٰكَرَرْ دَ عٜىٰبِلْمٜىٰرُواْدَكْ يَذَمَ سَرْكِنْ بَابِيلَ، سَيْيَيِ وَ سَرْكِے يٜىٰهُواْيَكِنْ نَ يَهُودَ أَلْحٜىٰرِ يَڢِتَرْ دَشِ دَغَ كُرْكُكُنْ؞
عُبَنْغِجِ كُوَ يَبَا سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ نَصَرَا عَكَنْ سَرْكِے يٜىٰهُواْيَكِمْ نَ يَهُودَ؞ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ كُوَ يَݣُوشٜىٰ وَطَنْسُ كَايَ دَغَ ثِكِنْ غِدَنْ اللَّهْ أَ عُرُوشَلِيمَ؞ كَايَنَّنْ يَكَٰوُاْسُ أَغِدَنْ اللَّهْنْسَ عَڧَسَرْ شِنَرْ، يَأَجِيٜىٰسُ أَطَاكِنْ أَجِيَ نَ اللَّهْ نْسَ؞