إِرْمِيَ 5:17 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا17 ذَاسُثِنْيٜىٰ أَمْڢَانِنْ غُواْنَرْكُ دَ عَبِنْثِنْكُ؞ ذَاسُ هَلَّكَ یَیَنْكُ مَظَا دَ مَاتَا، ذَاسُثِنْيٜىٰ غَرْكُنَنْكُ نَتُمَكِ دَ نَشَانُو؞ ذَاسُثِنْيٜىٰ غُواْنَكِنْ إِنَبِنْكُ دَ عِتَتُوَنْ ٻَوْرٜىٰنْكُ؞ دَ كَايَنْ يَاڧِنْسُ ذَاسُ هَلَّكَ بِرَنٜىٰنْكُ مَاسُ كَتَنْغَ وَطَنْدَ كُكٜىٰ دُواْغَضَ عَكَيْ؞» Faic an caibideil |
سَبُواْدَ حَكَ، يَا تُدَّنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُجِ مَغَنَرْ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ؞ غَا أَبِنْدَ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ يَكٜىٰ ڢَطَا مُكُ، يَا كُو مَنْيَ دَ ڧأَنَانً تُدَّيْ دَ مَٻُٻُّغَرْ ضُوَ دَ ݣُورُرُوَ دَ كُڢَيْ دَ بُوسَشِّيَرْ ڧَسَا مَرَرْ أَمْڢَانِ دَ غَرُضُوً دَ عَكَ يَاشٜىٰسُ، وَطَنْدَ سُكَ ذَمَ أَبِنْدَ عَكَ ݣُوسَ دَ أَبِنْ بَعَ غَ سَوْرَنْ دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَكُو؞
«كُواْدَيَكٜىٰ عٜىٰدُواْمَاوَا، وَتُواْ ذُرِيَرْ إِسُوَ، سُنْ ثٜىٰ، ‹أَنْيِ كَثَ كَثَ دَمُو، عَمَّا ذَامُ كُواْمَ مُسَاكٜىٰ غِنَا كُڢَنْمُ،› عَمَّا يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ، ‹عِ، ذَاسُ غِنَا، نِے كُوَ ذَنْ رُشٜىٰ، حَرْ سَيْ أَنْثٜىٰ دَسُو مُوغُوَرْ ڧَسَا، مُتَنٜىٰنْ دَ ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ ذَيْ دَطٜىٰ عَكَنْسُ؞›