إِرْمِيَ 49:15 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا15 يَا كٜىٰ عٜىٰدُوامْ، ذَنْ مَيْدَكٜىٰ ڧَنْڧَنُوَ عَثِكِنْ أَلْعُمَّيْ، أَبِنْ رٜىٰنِ غَ یَنْ أَدَمْ؞ Faic an caibideil |
عٜىٰدُوامْ، كِنَدَ يَوَنْ غِرْمَنْ كَيْ دُواْمِنْ كِنَ تُنَانِ ثٜىٰوَ كُواْوَ يَنَ ڟُواْرُوانْكِ، أَيْ، رُوطِنْ كَنْكِ كِكٜىٰيِ! كٜىٰ دَ كِكٜىٰ ظَوْنٜىٰ ثَنْ ثِكِنْ كُواْغُوانْ دُوڟٜىٰ، كُواْدَيَكٜىٰ كِنْيِ غِدَنْكِ ثَنْ كَنْ تُدُ كَمَرْ غَغَّڢَ، دُكْدَهَكَ دَغَ وُرِنْ ذَنْجٜىٰڢَرْ دَكٜىٰ ڧَسَا؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
«سَبُواْدَ حَكَ، يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَثٜىٰ، ‹كُواْدَيَكٜىٰ نَيِ أَلْڧَوَرِ دَكَيْ دَ غِدَنْ مَحَيْڢِنْكَ ثٜىٰوَ ذَاكُيِ مِنِ حِدِمَ حَرْ أَبَدَا، عَمَّا يَنْذُ، إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، كُواْ كَطَنْ وَنَّنْ بَذَيْ يِوُ كُمَ بَ! غَمَا نَكَنْ غِرْمَمَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ غِرْمَمَ نِے، عَمَّا وَطَنْدَ سُكٜىٰ رٜىٰنَ نِے ذَاسُ شَا وُلَڧَنْثِ؞