إِرْمِيَ 49:13 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا13 نِے نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنَ ثٜىٰوَ بُواظْرَ ذَاتَذَمَ كُڢَيْ دَ أَبِنْ كُنْيَا دَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ دَ أَبِنْ لَعَنَ؞ دُكَنْ غَرُرُوَنْتَ ذَاسُ ذَمَ كُڢَيْ حَرْ أَبَدَا؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞» Faic an caibideil |
«عَمَّا كُجِ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا وَدُكَنْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ذَمَ عَڧَسَرْ مَصَرْ؞ نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنَ مَيْغِرْمَ، بَا كُواْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ يَهُودَاوَا أَ مَصَرْ دَ ذَيْسَاكٜىٰ عَمْبَتَرْ سُونَنَ؞ بَاوَنْدَ ذَيْ ڢَطَا، ‹نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ رَيْ؞› نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞