5 أَ هَوَنْ لُهِتْ، أَنَ هَوْرُواْوَ أَنَ تَكُوكَا؞ عَكَنْ غَنْغَرَرْ حُواْرُواْنَيِمْ، أَنَ جِنْ كُوكَنْ وَهَلَرْ هَلَّكَرْسُ؞
ذُوثِيَاتَ تَنَ كُوكَا سَبُواْدَ ڧَسَرْ مُواْوَبْ، مُتَنٜىٰنْتَ سُنْ غُدُ ذُوَا ذُواْوَرْ دَ عٜىٰغْلَتْ شٜىٰلِشِيَ؞ غَمَا ثِكِنْ هَوْرَاوَا أَ حَنْيَرْ لُهِتْ، سُنَ تَڢِيَ سُنَ كُوكَا؞ عَكَنْ حَنْيَرْ حُواْرُواْنَيِمْ سُنَ تَادَ كُوكَنْ نُونَ بَڧِنْ ثِكِ؞
جِ! مُرْيَرْ كُوكَا دَغَ حُواْرُواْنَيِمْ، تَنَ ثٜىٰوَ ‹ضِكِثِيوَ دَ بَبَّرْ هَلَّكَ!›
أَنْ هَلَّكَرْ دَ مُواْوَبْ! ڧأَنَانً يَارَنْتَ سُنَ تَكُوكَا؞