إِرْمِيَ 48:44 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا44 وَنْدَ يَكٜىٰ غُدُ سَبُواْدَ ڟُواْرُواْ، ذَيْ ڢَاطِ أَ رَامِ؞ وَنْدَ كُمَ يَ عِيَ ڢِتَ دَغَ رَامِ، ذَيْ ڢَاطِ عَتَرْكُواْ، غَمَا نَا سَا وَ مُواْوَبْ لُواْكَثِنْ حُكُنْثِ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞ Faic an caibideil |
«دُكْدَهَكَ، يَنْذُ غَاشِ، إِنَ شِرِنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ كَامُنْ كِيڢِ دَيَوَ، سُكَامَ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ دَغَ بَايَ كُمَ ذَنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ ڢَرَوْتَ دَيَوَ، سُڢَرَوْثِ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ ذَاعَيِ ڢَرَوْتَرْسُ عَكُواْوَنٜىٰ بَبَّنْ تُدُ دَ كُمَ عَكُواْوَنٜىٰ تُدُ، حَرْ مَا عَثِكِنْ كُواْغُوانْ دُوَڟُو؞
«ݣُونَكِنْ حُكُنْثِ سُنْ إِسُواْ، ݣُونَكِنْ رَامُوَا سُنْذُواْ، ݣُونَكِنْ دَ ذَاكُ سَامِ سَكَمَكُوانْ عَيْكِنْكُ؞ كٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ، كِنْ سَنِ! كُكَنْثٜىٰ أَنَّبِے وَوَنٜىٰ، كُكَنْثٜىٰ دَ وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَمُواْڟَ يَيِ مَغَنَ، مَهَوْكَثِ نٜىٰ، سَبُواْدَ تُلِنْ ذُنُبَنْكُ، دَ يَوَنْ ڧِينَ دَ كُكٜىٰيِ؞