إِرْمِيَ 48:26 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا26 «كُسَا مُواْوَبْ تَبُغُ، غَمَا تَا طَغَ كَيْ نَيِنْ غَابَادَ يَهْوٜىٰهْ؞ بَرِ مُواْوَبْ تَيِ بِرْغِمَ ثِكِنْ أَمَنْتَ، تَذَمَ أَبِنْ دَارِيَا؞ Faic an caibideil |
«عَكِرَا مَاسُ ڢَطَ دَ بَكَ سُذُواْ سُڢَاطَوَ بَابِيلَ، دُكَنْ مَاسُ يَاڧِ دَ بَكَ سُكٜىٰوَيٜىٰ بَابِيلَ؞ كَدَ عَيَرْدَ وَنِ يَڟِيرَا؞ أَ يِ رَامُوَا عَكَنْتَ بِسَغَ أَيُّكَنْتَ، عَيِمَتَ دَيْدَيْ يَدَّ تَعَيْكَتَ، غَمَا تَايِ وَ يَهْوٜىٰهْ رٜىٰنِ، شِے وَنْدَ يَكٜىٰ مَيْ ڟَرْكِے نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞
أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ، سَيْ كَنُونَوَ عُبَنْغِجِنْ سَمَ غِرْمَنْ كَيْ، حَرْ كَسَا عَكَ كَٰوُاْ مَكَ ݣُوڢُنَنْ غِدَنْسَ؞ كَيْ دَ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰنْكَ دَ مَاتَنْكَ دَ مَاتَانْدَ كَأَجِيٜىٰ دُكَنْكُ كُكَ شَا دَغَ ثِكِنْسُ؞ كُكَ يَبِے غُمَكَنْ ظِينَارِيَ دَ نَأَظُرْڢَا دَ نَتَغُلَّ دَ نَبَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ دَ نَ إِتَاثٜىٰ دَ نَدُوڟٜىٰ وَطَنْدَ بَاسَجِ، كُواْ سُغَنِ، بَلّٜىٰ عَثٜىٰ سُغَانٜىٰ كُواْمٜىٰ؞ عَمَّا اللَّهْ وَنْدَ رَنْكَ دَ دُكَنْ هَنْيُواْيِنْكَ سُنَ أَ حَنُّنْسَ، شِينٜىٰ كَاڧِ غِرْمَمَاوَا؞