إِرْمِيَ 48:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 غَا سَڧُوانْ دَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَڢَطَا غَمٜىٰدَ مُواْوَبْ؞ «كَيْتُوانْ غَرِنْ نٜىٰبُواْ، غَمَا أَنْهَلَّكَتَ! أَنْ كُنْيَتَرْدَ كِرِيَتَيِمْ، أَنْثِتَ دَ يَاڧِ؞ أَنْ رُشٜىٰ بِرْنِ مَيْ كَتَنْغَ، أَنْكُنْيَتَرْدَ عِتَ؞ Faic an caibideil |