6 يَا تَكُواْبِنْ يَهْوٜىٰهْ، يَوْشٜىٰ ذَاكَ هُوتَ؟ كُواْمَ ثِكِنْ غِدَنْكَ، كَهُوتَ، كَيِ شِضُ!
أَبْنٜىٰرْ يَطَغَ مُرْيَ يَثٜىٰ وَ يُواْوَبْ «ذَامُ ثِيغَبَدَ يَاڧِ دَ جُونَنْمُ حَرْ أَبَدَا نٜىٰ؟ كَيْ مَا كَا سَنْ ثٜىٰوَ عَڧَرْشٜىٰ وَنَّنْ ذَيْ كَٰوُاْ بَڧِنْ ثِكِ نٜىٰ كَوَيْ؞ يَوْشٜىٰ ذَاكَ ڢَطَا وَسُواْجُواْجِنْكَ سُدَيْنَ بِنْ یَنْعُوَنْسُ؟»
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثِ مَلاَىِٕكَ يَدَيْنَ، سَيْ مَلاَىِٕكَنْ يَمَيْدَ تَكُواْبِنْسَ ثِكِنْ غِدَنْسَ؞
تَاشِ، يَا يَهْوٜىٰهْ! ڢُسْكَنْثِ أَبُواْكَنْ غَابَنَ دَ يَاڧِ، كَيِنَصَرَا عَكَنْسُ؞ دَغَ مُوغَيٜىٰ، ثٜىٰثٜىٰنِ دَ تَكُواْبِنْكَ؞
عَمَّا يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ، «غَاتَرِ يَا تَٻَ ڢِنْ وَنْدَ يَكٜىٰ أَمْڢَانِ دَشِ إِيكُواْ نٜىٰ؟ كُواْ زَرْتُواْ يَا تَٻَ ڢِنْ وَنْدَ يَكٜىٰ أَمْڢَانِ دَشِ مُهِمَّنْثِ نٜىٰ؟ سَنْدَنْ دُوكَ بَ شِے يَكٜىٰ رِڧٜىٰ دَ مُتُمْبَ، عَمَّا مُتُمْ يَكٜىٰ رِڧٜىٰ دَ سَنْدَنْ دُوكَ؞»
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كَيْتُوانْ أَسُّرِيَ! عِتَ ثٜىٰ سَنْدَنْ ڢُشِنَ نَحُكُنْثِ، سَنْدَنْ دُوكَ نٜىٰ أَ هَنُّونَ؞
مَاسُ هَلَّكَرْوَ سُنْ ذُواْ، سُنْبِے تَمَنْيَنْ تُدَّيْ أَ هَمَادَ؞ سُونٜىٰ تَكُواْبِنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ثِنْيٜىٰوَ دَغَ وَنَّنْ إِيَاكَرْ ڧَسَرْ ذُوَا وَنْثَنْ؞ عِ، بَابُ طَنْ أَدَمْ دَ ذَيْ يِذَمَنْ لَاڢِيَ؞
حَرْ يَوْشٜىٰ ڧَسَرْ ذَاتَيِ مَكُواْكِ، ثِيَوَرْ كُواْوَنٜىٰ دَاجِ كُمَ تَبُوشٜىٰ؟ سَبُواْدَ مُغُنْتَارْ مَذَوْنَنْ ڧَسَرْ، دَبُّواْبِے دَ ڟُنْڟَيٜىٰ سُنْ هَلَّكَ؞ بَنْدَ حَكَمَا، مُتَنٜىٰنْ سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، بَذَيْ عِيَ غَنِنْ ڧَرْشٜىٰنْمُبَ؞»
«نِے يَهْوٜىٰهْ ذَنْ ڧَدَّرَ مُسُ هَنْيُواْيِ حُطُ مَاسُ كَٰوُاْ هَلَّكَ؞ سُونٜىٰ، تَكُواْبِے دُواْمِنْ كَشٜىٰوَ دَ كَرْنُكَ دُواْمِنْ يَيَّاغٜىٰ غَوَوَّكِ دَ ڟُنْڟَيٜىٰنْ سَرَرِنْ سَمَ دَ نَمُواْمِنْ دَاجِ دُواْمِنْ ثِنْيٜىٰوَ دَ هَلَّكَرْوَ؞
«إِرْمِيَ، سَيْ كَكُمَثٜىٰ مُسُ، ‹إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ كُشَا، كُبُغُ، كُيِ أَمَيْ، كُڢَاطِ حَرْ بَذَاكُ سَاكٜىٰ تَاشِبَ، سَبُواْدَ تَكُواْبِنْ يَاڧِنْ دَ ذَنْ كَٰوُاْ مُكُ؞›
أَيَّ! حَرْ يَوْشٜىٰ ذَنْيِ تَغَنِنْ تُوتَرْ يَاڧِ، كُواْ إِنْجِ ڧَارَرْ ڧَهُواْ؟
لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ شِ وَنْدَ يَكٜىٰيِنْ عَيْكِنْ يَهْوٜىٰهْ دَ ڧِوِيَ، كُمَ لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ شِ وَنْدَ يَحَنَ وَ تَكُواْبِنْسَ ظُبْدَ جِنِ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «تَكُواْبِنْ يَاڧِ عَكَنْ كَلْدِيَاوَا! هَلَّكَ غَ مَذَوْنَنْ بَابِيلَ، دَ شُوغَبَنِّنْسُ دَ مَاسُ حِكِمَرْسُ!
مَيْ يِوُوَ ذَنْكَٰوُاْوَ ڧَسَرْ تَكُواْبِے دَ ثٜىٰوَ ‹بَرِ تَكُواْبِے يَبِے تَڧَسَرْ،› حَرْ نَكَوَرْدَ مُتَنٜىٰ دَ دَبُّواْبِے دَغَ ثِكِنْتَ،
تَكُواْبِے، كَكُواْمَ غِدَنْكَ؞ أَوُرِنْ دَ عَكَ حَلِثّٜىٰكَ، عَثِكِنْ عَيْنِحِنْ ڧَسَرْكَ، أَوُرِنْ ذَنْ شَرْعَنْتَكَ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، «يَا تَكُواْبِے، ڢَرْكَ، يِڢَطَ دَ مَكِيَايِنَ، يَاڧِ مُتُمِنْ دَيَكٜىٰ أَبُواْكِينَ؞ بُغِ مَكِيَايِنْ تُمَكِ، تُمَكِنْ كُوَ ذَاسُ وَرْوَڟٜىٰ؞ ذَنْ بُغِ ڧأَنَانً تُمَكِ؞»
سَيْ عِيسَىٰ يَثٜىٰ وَ بِتْرُسْ «كَمَيْدَ تَكُواْبِنْكَ ثِكِنْ غِدَنْسَ؞ بَذَنْ شَا دَغَ ثِكِنْ ݣُوڢْ دَ عُبَا يَبَانِ إِنْشَا بَ؟»
ڧُنْغِيُواْيِ عُكُ طِنَّنْ سُكَ بُوسَ ڧَهُواْنِنْسُ، سُكَ ڢَرْڢَشٜىٰ تُلُنَنْ دَسُكٜىٰ رِڧٜىٰ دَسُو، سُكَ رِڧٜىٰ سَنْدُنَنْ مَاسُ وُتَا طِنْ أَ حَنُّوَنْسُ نَهَغُ، ڧَهُواْنِنْ كُمَ سُكَ رِڧٜىٰسُ أَ حَنُّوَنْسُ نَدَمَ؞ سَيْ سُكَيِ إِيهُ، سُكَثٜىٰ «تَكُواْبِنْ يَهْوٜىٰهْ دَ جِدْعَوْنَ!»