إِرْمِيَ 47:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 غَمَا رَانَرْ هَلَّكَرْ دُكَنْ ڢِلِسْتِيَاوَا تَذُواْ، رَانَرْ دَ ذَاعَ كَوَرْدَ كُواْوَنٜىٰ مَيْ تَيْمَكُوانْ تَيَ دَ سِدُوانْ؞ يَهْوٜىٰهْ يَنَ هَلَّكَرْ دَ ڢِلِسْتِيَاوَا، ضَغُواْوَرْ وَطَنْدَ سُكَذُواْ دَغَ ڟِبِرِنْ كِرِتْ؞ Faic an caibideil |
غَمَا رَانَرْ نَنْ رَانَ ثٜىٰ تَ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، رَانَرْ حُكُنْثِنْ رَامُوَا، دُواْمِنْ يَيِ رَامُوَا عَكَنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْسَ؞ تَكُواْبِے ذَيْثِ، يَڧُواْشِ، تَكُواْبِے كُمَ ذَيْ شَا جِنِنْسُ يَڧُواْشِ؞ غَمَا عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا ذَيْ يِهَدَايَ عَڧَسَرْ أَرٜىٰوَ أَغٜىٰڢٜىٰنْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ؞
«ݣُونَكِنْ حُكُنْثِ سُنْ إِسُواْ، ݣُونَكِنْ رَامُوَا سُنْذُواْ، ݣُونَكِنْ دَ ذَاكُ سَامِ سَكَمَكُوانْ عَيْكِنْكُ؞ كٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ، كِنْ سَنِ! كُكَنْثٜىٰ أَنَّبِے وَوَنٜىٰ، كُكَنْثٜىٰ دَ وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَمُواْڟَ يَيِ مَغَنَ، مَهَوْكَثِ نٜىٰ، سَبُواْدَ تُلِنْ ذُنُبَنْكُ، دَ يَوَنْ ڧِينَ دَ كُكٜىٰيِ؞