إِرْمِيَ 47:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 دَجِنْ تَاكَاوَرْ ڧَڢَاڢُنْ دَوَكِنْسُ، دَ مُواْڟِنْ كٜىٰكُنَنْ دُواْكِنْسُ، دَ ڧَارَرْ ضَوَنْ ڧَڢَاڢُنْ كٜىٰكُنَنْسُ، إِيَايٜىٰ مَظَا بَذَاسُ كُواْ جُويَا سُدُوبِے یَیَنْسُبَ، غَمَا حَنُّوَنْسُ سُنْ مُتُ؞ Faic an caibideil |
ذَاسُ ذُواْ دَغَ أَرٜىٰوَ سُڢَاطَ مِكِ دَ يَاڧِ دَ ڧُنْغِيَرْ كٜىٰكُنَنْ دُواْكِنْ يَاڧِ دَ كٜىٰكُنَنْ شَانُو دَ ضُنْدُنَارْ سُواْجُواْجِ؞ ذَاسُ كَڢَ مِكِ سَنْسَنِنْ يَاڧِ عَكُواْوَنٜىٰ غٜىٰڢٜىٰ دَ ڧأَنَانً غَرْكُوَ دَ مَنْيَنْ غَرْكُوَ دَ هُولَرْ ݣُونُواْ؞ ذَنْبَاسُ إِيكُواْ سُيِ مِكِ حُكُنْثِ، سُكُوَ حُكُنْتَكِ بِسَغَ يَدَّ سُكَغَ دَامَ؞