إِرْمِيَ 46:25 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا25 يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، يَثٜىٰ «غَاشِ، ذَنْ حُكُنْتَ أَمُوانْ غُنْكِ نَ مَصَرَاوَا عَبِرْنِنْ تٜىٰبٜىٰسْ دَ ڢِرْعَوْنَ دَ دُكَنْ مَصَرْ دَ أَلُّواْلِنْتَ دَ كُمَ سَرَاكُنَنْتَ؞ ذَنْ حُكُنْتَ ڢِرْعَوْنَ دَ دُكَنْ مَاسُ دُواْغَضَ عَكَنْسَ؞ Faic an caibideil |
ذَنْ بَادَ سَرْكِے ڢِرْعَوْنَ هُواڢْرَ نَ مَصَرْ أَ حَنُّنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْسَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ نٜىٰمَنْ رَنْسَ؞ ذَنْ بَادَشِ كَمَرْ يَدَّ نَبَادَ سَرْكِے صَدِڧِيَ نَ يَهُودَ أَ حَنُّنْ أَبُواْكِنْ غَابَنْسَ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ، وَنْدَ يَنٜىٰمِ رَنْسَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»
يِ إِيهُ، يَا كُو مُتَنٜىٰنْ هٜىٰشْبُوانْ، غَمَا أَنْهَلَّكَ بِرْنِنْ أَيْ! يِكُوكَا، يَا كُو مَتَنْ رَبَّهْ، كُسَا كَايَنْ نُونَ بَڧِنْ ثِكِ، كُيِ مَكُواْكِ؞ كُيِ غُدُ، كُنَ كَيْ دَ كَٰوُاْوَ ثِكِنْ كَتَنْغَرْ بِرْنِ؞ غَمَا غُنْكِنْكُ مُواْلٜىٰكْ ذَاعَ كَيْ شِ بَوْتَا أَوَتَ ڧَسَا، دُكْ دَ ڢِرِسْتُواْثِنْسَ دَ شُوغَبَنِّنْ أَدِّينِنْسَ؞