إِرْمِيَ 46:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 أَلْعُمَّنْ دُونِيَا سُنْ جِ لَابَرِنْ كُنْيَرْكِ، كُوكَنْكِ كُمَ يَكَيْ كُواْعِنَ عَدُونِيَا؞ غَمَا سُواْجَ يَيِ كَرُواْ دَ سُواْجَ، دُكَنْسُ كُوَ سُكَ ڢَاطِ غَاوَا تَرٜىٰ؞» Faic an caibideil |
إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ، «غَاشِ، أَبُواْكَنْ غَابَا سُنَ تَاسُواْوَ دَغَ أَرٜىٰوَ، كَمَرْ تَاسُواْوَرْ ضُوً كُواْغِ؞ ذَاسُ ذُواْ كَمَرْ أَمْبَلِيَرْ ضُوَ، سُرُڢٜىٰ ڧَسَرْدَ دُكَنْ كُواْمٜىٰ عَثِكِنْتَ، سُرُڢٜىٰ دُكَنْ غَرُرُوَ دَ مَذَوْنَنْسُ؞ جَمَعَرْ ڧَسَرْ ذَاسُيِ كُوكَنْ نٜىٰمَنْ تَيْمَكُواْ، دُكَنْ مَذَوْنَنْ ڧَسَرْ ذَاسُيِ تَ إِيهُ؞
«سَبُواْدَ ذَاڢِنْ كُوكَا نَمُتَنٜىٰنْ هٜىٰشْبُوانْ، كُوكَنَّنْ أَنَ جِنْسَ حَرْ ثَنْ عٜىٰلٜىٰيَلٜىٰ، مُرْيَرْ كُوكَنْسُ تَكَيْ حَرْ ثَنْ يَهَظَ؞ ذَاڢِنْ كُوكَا نَمُتَنٜىٰنْ ذُواْوَرْ، أَنَ جِنْسَ حَرْ حُواْرُواْنَيِمْ دَ عٜىٰغْلَتْ شٜىٰلِشِيَ، غَمَا حَرْ ضُوَيٜىٰنْ رَاڢِنْ نِمْرِمْ سُنْ بُوشٜىٰ؞