إِرْمِيَ 44:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 «سَبُواْدَ حَكَ، إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، دُوانْمٜىٰ كُكٜىٰ جَٰوُاْ وَكَنْكُ وَنَّنْ بَبَّرْ مَسِيڢَ؟ كُنَ سُواْ كُكَوَرْدَ مَظَا دَ مَاتَا، يَارَا دَ جَرِرَيْ دَغَ ثِكِنْ يَهُودَ، حَرْ كُكَسَنْثٜىٰ بَابُوَنْدَ يَضَغٜىٰ؟ Faic an caibideil |
سَيْ سُكَ ثِيغَبَدَ مَغَنَ ثٜىٰوَ «تُواْ، سَرْكِے هٜىٰزٜىٰكِيَ نَ يَهُودَ دَ دُكَنْ جَمَعَرْ يَهُودَ سُنْ كَشٜىٰ أَنَّبِے مِيكَ نٜىٰ؟ كُواْ كَطَنْ! بَ هٜىٰزٜىٰكِيَ يَجِڟُواْرُوانْ يَهْوٜىٰهْ، يَضُواْڧِ يَهْوٜىٰهْ يَثَنْجَ نِيَّرْسَ غَمٜىٰدَ مَسِيڢَرْدَ يَشِرْيَ ذَيْ كَٰوُاْ عَكَنْسُ بَ؟ يَنْذُ مُنَ غَبْ دَ جَٰوُاْ وَكَنْمُ بَبَّرْ مَسِيڢَ!»
سَعَنً إِرْمِيَ يَثٜىٰ وَ سَرْكِے صَدِڧِيَ «إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، اللَّهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، عَتَهَنْيَ طَيَ كَطَيْ ذَاكَ رَايُ، عِتَثٜىٰ سَيْ كَمِيڧَ كَنْكَ غَ دَتَّاوَنْ سَرْكِنْ بَابِيلَ؞ إِنْ كَيِ حَكَ، بَذَاعَ ڧُواْنٜىٰ وَنَّنْ بِرْنِ دَ وُتَابَ، كَيْ دَ عِيَلِنْكَ كُمَ ذَاكُ رَايُ؞
تُواْ، كَڢَطَا مُسُ كَثٜىٰ، ‹حَڧِيڧَ، نَا ضَنْڟٜىٰ دَ رَيْنَ، إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، بَانَجِنْ دَاطِنْ مُتُوَرْ مُوغُنْ مُتُمْ، عَمَّا نَا ڢِے سُواْ مُوغُنْ مُتُمْ يَجُويُواْ يَبَرْ حَنْيَرْسَ يَرَايُ؞ كُجُويُواْ! كُجُويُواْ دَغَ مُوغَيٜىٰنْ هَنْيُواْيِنْكُ! دُوانْمٜىٰ ذَاكُ مُتُ، يَا كُو غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؟›
عَثِرٜىٰ ݣُونُواْنِ نَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ نَوَطَنْدَ سُكَ مُتُ سَبُواْدَ ذُنُبَنْسُ؞ سَيْ عَڧٜىٰرَسُ سُذَمَ مُرْڢِنْ بَغَدٜىٰنْ، غَمَا تُنْدَ عَكَيِ أَمْڢَانِ دَسُو دُواْمِنْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ، سُنْ ذَمَ وَطَنْدَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ دَ ڟَرْكِے كٜىٰنَنْ؞ بَرِ سُذَمَ أَبِنْ غَرْغَطِے غَ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞