إِرْمِيَ 44:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 سَبُواْدَ حَكَ نَظُبَ ڢُشِنَ دَ ذَاڢِنْ ڢُشِنَ عَكَنْ غَرُضُوً يَهُودَ دَ كُمَ عَكَنْ تِيتُنَنْ عُرُوشَلِيمَ؞ شِيَسَا سُنْ لَلَثٜىٰ سُنْ ذَمَ كُڢَيْ يَدَّ سُكٜىٰ عَيَوْ؞ Faic an caibideil |
« ‹إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ «كَمَرْ يَدَّ نَظُبَ ڢُشِنَ دَ ذَاڢِنْ ڢُشِنَ عَكَنْ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ، حَكَنَنْ نٜىٰ ذَنْ ظُبَ ذَاڢِنْ ڢُشِنَ عَكَنْكُ عِدَنْ كُكَ تَڢِے مَصَرْ؞ ذَاكُ ذَمَ أَبِنْ بَنْظَ دَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ دَ أَبِنْ لَعَنَ دَ أَبِنْ ذَاغِ؞ بَذَاكُ سَاكٜىٰ غَنِنْ وُرِنَّنْبَ؞» › »
عَمَّا مَغَنَاتَ دَ ڧَٰعِدُواْدِنَ وَطَنْدَ نَعُمَرْثِ بَايِنَ أَنَّبَاوَا، أَيْ، سُنْثِكَ عَكَنْ كَاكَنِّنْكُ؞ سَبُواْدَ حَكَ سُكَ جُويُواْ ثِكِنْ تُوبَ سُكَثٜىٰ، ‹دَيْدَيْ كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَيِ نِيَّ يَيِ دَمُو بِسَغَ هَنْيُواْيِنْ تَڢِيَرْمُ دَ أَيُّكَنْمُ، حَكَ كُوَ يَثِكَ أَبِنْدَ يَثٜىٰ ذَيْ يِدَمُو؞› »