إِرْمِيَ 44:28 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا28 یَنْ كَطَنْ نٜىٰ دَغَ ثِكِنْسُ ذَاسُ ڟِيرَا دَغَ مُتُوَرْ تَكُواْبِے عَڧَسَرْ مَصَرْ سُكُواْمَ ڧَسَرْ يَهُودَ؞ سَعَنً دُكَنْ ضَغُواْوَرْ يَهُودَاوَا وَطَنْدَ سُكَ تَڢِے سُذَوْنَ أَ مَصَرْ ذَاسُسَنِ كُواْ مَغَنَرْ وَنٜىٰنٜىٰ ذَاتَثِكَ، كُواْ تَاوَ كُواْ تَاسُ! Faic an caibideil |
عَمَّا مَغَنَاتَ دَ ڧَٰعِدُواْدِنَ وَطَنْدَ نَعُمَرْثِ بَايِنَ أَنَّبَاوَا، أَيْ، سُنْثِكَ عَكَنْ كَاكَنِّنْكُ؞ سَبُواْدَ حَكَ سُكَ جُويُواْ ثِكِنْ تُوبَ سُكَثٜىٰ، ‹دَيْدَيْ كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَيِ نِيَّ يَيِ دَمُو بِسَغَ هَنْيُواْيِنْ تَڢِيَرْمُ دَ أَيُّكَنْمُ، حَكَ كُوَ يَثِكَ أَبِنْدَ يَثٜىٰ ذَيْ يِدَمُو؞› »