إِرْمِيَ 44:22 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا22 يَهْوٜىٰهْ بَيْ عِيَ ڧَارَ جِمْرٜىٰوَبَ سَبُواْدَ مُوغَيٜىٰنْ أَيُّكَنْكُ دَ أَيُّكَنْ بَنْ ڨَمَرْ دَ كُكَ عَيْكَتَ؞ سَبُواْدَ حَكَنٜىٰ ڧَسَرْكُ تَذَمَ كُڢَيْ، مَرَرْ أَمْڢَانِ دَ أَبِنْ لَعَنَ، بَابُ كُواْوَ عَثِكِنْتَ، كَمَرْ يَدَّ تَكٜىٰ عَيَوْ؞ Faic an caibideil |
« ‹إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ «كَمَرْ يَدَّ نَظُبَ ڢُشِنَ دَ ذَاڢِنْ ڢُشِنَ عَكَنْ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ، حَكَنَنْ نٜىٰ ذَنْ ظُبَ ذَاڢِنْ ڢُشِنَ عَكَنْكُ عِدَنْ كُكَ تَڢِے مَصَرْ؞ ذَاكُ ذَمَ أَبِنْ بَنْظَ دَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ دَ أَبِنْ لَعَنَ دَ أَبِنْ ذَاغِ؞ بَذَاكُ سَاكٜىٰ غَنِنْ وُرِنَّنْبَ؞» › »
كُنْ غَاجِيَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ دَ كَلْمُواْمِنْكُ؞ دُكْدَهَكَ كُكَثٜىٰ «تَيَيَا مُكَ غَاجِيَرْ دَشِ؟» تَوُرِنْ ثٜىٰوَ «دُكْ وَنْدَ يَعَيْكَتَ مُغُنْتَا، شِينٜىٰ مُتُمِنْ كِرْكِ أَعِدُوانْ يَهْوٜىٰهْ، كُمَ يَهْوٜىٰهْ يَنَ كُوَ جِنْ دَاطِنْسُ؞» كُنَ كُمَ تَمْبَيَ ثٜىٰوَ «إِنَا اللَّهْ يَكٜىٰ وَنْدَ شِينٜىٰ مَيْ شَرِيعَرْ غَسْكِيَ؟»