يَمِيڧَ هَدَايُ غَ غُمَكَنْ دِمَشْڧُ وَطَنْدَ سُكَثِ شِ دَ يَاڧِ؞ غَمَا يَثٜىٰ «سَبُواْدَ وَطَنَّنْ غُمَكَنْ سُنْ تَيْمَكِ سَرَاكُنَنْ سُورِيَ حَرْ سُكَثِ نِے عَيَاڧِ، نِے مَا ذَنْ مِيڧَ مُسُ هَدَايَ دُواْمِنْ سُتَيْمَكٜىٰنِ، نِے مَا؞» عَمَّا أَمَيْمَكُوانْ تَيْمَكُوانْسَ، سَيْ سُكَ جَٰوُاْ هَلَّكَ دَشِے دَ دُكَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞