إِرْمِيَ 44:16 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا16 «سَڧُوانْدَ كَڢَطَا مَنَ عَثِكِنْ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ، بَذَامُ كَسَ كُنّٜىٰ غَ سَڧُوانْ بَ؞ Faic an caibideil |
سَيْ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ سُكَثٜىٰ وَجُونَ «كُذُواْ مُيِ ڧُلّٜىٰ ڧُلّٜىٰ عَكَنْ إِرْمِيَ! أَيْ، كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى بَذَاتَ ٻَثٜىٰ دَغَ ڢِرِسْتُواْثِے بَ، كُواْ شَوَرَا دَغَ وُرِنْ مَاسُ حِكِمَ، كُواْ مَغَنَرْ يَهْوٜىٰهْ دَغَ وُرِنْ أَنَّبَاوَا؞ كُذُواْ مُرُشٜىٰشِ دَ هَرْشٜىٰ، كَدَ مُكُلَ دَ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ڢَطَا؞»
سَيْ دَتَّاوَنْ سُكَثٜىٰ وَسَرْكِے «رَنْكَيَدَطٜىٰ! يَا كَمَاتَ عَكَشٜىٰ مُتُمِنَّنْ إِرْمِيَ غَمَا إِرِنْ مَغَنَرْسَ نَنْ يَنَ سَا سُواْجُواْجِنْ دَ سُكَ ضَغٜىٰ عَبِرْنِنْ سُڢِدَّ ذُوثِيَا، حَرْ مَا دَ دُكَنْ سَوْرَنْ جَمَعَ؞ غَمَا مُتُمِنَّنْ بَايَ نٜىٰمَنْ لَاڢِيَرْ جَمَعَرْ نَنْ، سَيْدَيْ وَهَلَ يَكٜىٰ نٜىٰمَ تَڢَاطُواْ مُسُ؞»
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، ‹كُو دَ مَاتَنْكُ، تَوُرِنْ أَيُّكَنْكُ كُنْ تَبَّتَرْ دَ أَبِنْدَ كُكَ ڢَطَا دَ بَاكِ؞ غَمَا كُنْثٜىٰ ذَاكُ ثِكَ ضَنْڟُوَارْ دَ كُكَيِ نَثِيغَبَدَ مِيڧَ هَدَايُ دَ هَدَايُ نَأَبِنْ شَا غَ سَرَوْنِيَرْ سَمَ؞› تُواْ، سَيْ كُثِكَ ضَنْڟُوَارْكُ، كُتَبَّتَرْ دَ أَبِنْدَ كُكَ ڢَطَا!
يَنْذُ، عِدَنْ كُنَ أَشِرْيٜىٰ، سَعَدَّ كُكَجِ ڧَارَرْ ڧَهُواْ دَ سَرٜىٰوَ دَ غَرَايَ دَ مُواْلُواْ دَ كَثَوْ كَثَوْ دَ كُواْوَنٜىٰ إِرِنْ أَبِنْ كَطٜىٰ كَطٜىٰ دَ بُوشٜىٰ بُوشٜىٰ، سَيْ كُڢَاطِ ڧَسَا كُيِ سُجَّدَ غَ غُنْكِنْ ظِينَارِيَرْ نَنْ وَنْدَ نَكَڢَ؞ عِدَنْ كُنْيِ حَكَ، تُواْ، بَابُ دَامُوَ؞ عَمَّا عِدَنْ بَكُيِ سُجَّدَرْبَ، نَنْ دَنَنْ ذَاعَ جٜىٰڢَكُ أَغِدَنْ وُتَا مَيْ ذَاڢِنَّنْ، كُمَ ذَنْغَ كُواْ وَنٜىٰ اللَّهْ نٜىٰ ذَيْ كُٻُتَرْ دَكُو دَغَ هَنُّونَ؞»