إِرْمِيَ 44:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 دَغَ ثِكِنْ ضَغُواْوَرْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ وَطَنْدَ سُكَ غُدُ ذُوَا مَصَرْ دُواْمِنْ سُذَوْنَ أَوُرِنْ، بَابُ مُتُمِنْ دَ ذَيْ ڟِيرَا يَدَاوُاْ ڧَسَرْ يَهُودَ؞ كُواْدَيَكٜىٰ سُنَ مَرْمَرِ سُدَاوُاْ سُيِذَمَ أَنَنْ، بَابُوَنْدَ ذَيْ دَاوُاْ سَيْدَيْ كَطَنْ دَ سُكَ ڟِيرَا؞» Faic an caibideil |
«عَمَّا كُجِ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا وَدُكَنْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ذَمَ عَڧَسَرْ مَصَرْ؞ نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنَ مَيْغِرْمَ، بَا كُواْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ يَهُودَاوَا أَ مَصَرْ دَ ذَيْسَاكٜىٰ عَمْبَتَرْ سُونَنَ؞ بَاوَنْدَ ذَيْ ڢَطَا، ‹نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ رَيْ؞› نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞