إِرْمِيَ 44:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 حَرْ ذُوَا يَوْ بَكُ ڧَسْڧَنْتَرْ دَكَنْكُبَ، كُواْ كُوَ كُجِڟُواْرُواْنَبَ؞ بَكُ كُوَيِ تَڢِيَ بِسَغَ كُواْيَرْوَاتَادَ ڧَٰعِدُواْدِنَ وَطَنْدَ نَبَاكُ، كُو دَ كَاكَنِّنْكُبَ؞» Faic an caibideil |
«تُنْدَ كَكٜىٰ دَ ذُوثِيَا مَيْ تُوبَ كَكُمَ ڧَسْڧَنْتَرْ دَكَنْكَ أَغَبَنَ سَعَدَّ كَجِ أَبِنْدَ نَڢَطَا غَمٜىٰدَ بِرْنِنَّنْ دَ مَذَوْنَنْسَ، يَدَّ نَثٜىٰ مُسُ ذَنْ مَيْدَ وُرِنْ كُڢَيْ دَ كُمَ عَلَمَرْ لَعَنَ، كَيَاغٜىٰ رِيغُنَنْكَ كَيِ كُوكَا أَغَبَنَ، تُواْ، نِے يَهْوٜىٰهْ نَجِ أَدُّعَرْكَ؞
أَدُّعَرْ سَرْكِے دَ يَدَّ اللَّهْ يَكَرْٻِ ضُواْڧُوانْسَ سُنَ أَرُبُوثٜىٰ عَثِكِنْ لِتَّڢِنْ تَارِيحِنْ مَاسُ غَنِ؞ أَنْ كُمَ رُبُوتَ دُكَنْ ذُنُبَنْسَ دَ رَشِنْ أَمِنْثِنْسَ دَ وُرَارٜىٰنْ سُجَّدَ دَ بَسُ دَاثٜىٰبَ وَطَنْدَ يَغِغِّنَ دَ غُمَكَنْ أَشٜىٰرَ دَ يَكَڢَ دَ غُمَكَنْدَ يَبَوْتَاوَ كَاڢِنْ تُوبَرْسَ؞
إِنْجِ شِے وَنْدَ يَكٜىٰ ظَوْنٜىٰ عَثَنْ سَمَ، مَطَوْكَكِ مَرَرْ ڢَرْكُواْ مَرَرْ ڧَرْشٜىٰ، شِے وَنْدَ سُونَنْسَ مَيْ ڟَرْكِے نٜىٰ، «إِنَ ظَوْنٜىٰ عَثَنْ سَمَ أَوُرِے مَيْ ڟَرْكِے، عَمَّا إِنَ كُمَ ظَوْنٜىٰ دَ مَيْ ذُوثِيَارْ تُوبَ دَ مَيْ سَوْڧِنْ كَيْ، دُواْمِنْ إِنْ سَابُنْتَا رُوحُ نَمَيْ سَوْڧِنْ كَيْ، إِنْكُمَ سَابُنْتَا ذُوثِيَارْ مَيْ ذُوثِيَارْ تُوبَ؞