إِرْمِيَ 43:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ، يُواْهَنَنْ طَنْ كَرٜىٰيَ دَ دُكَنْ شُوغَبَنِّنْ سُواْجُواْجِ سُكَ ݣُوشٜىٰ دُكَنْ ضَغُواْوَرْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ سُكَ كَامَ حَنْيَ ذُوَا مَصَرْ؞ ضَغُواْوَرْ مُتَنٜىٰنَّنْ سُونٜىٰ وَطَنْدَ سُكَ كُواْمُواْ ڧَسَرْ يَهُودَ دَغَ ڧَسَاشٜىٰنْ أَلْعُمَّيْ، عِنْدَ دَا عَكَ كُواْرٜىٰسُ سُكَ تَڢِے؞ Faic an caibideil |
سَعَنً إِسْمَٰعِيلُ يَݣُوشِ دُكَنْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰنْ دَسُكٜىٰ أَ مِظْڢَ، دُكْ دَ یَیَ مَتَ نَغِدَنْ سَرْكِے دَ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَ ضَغٜىٰ؞ سُونٜىٰ نٜىٰبُظَرَدَنْ شُوغَبَنْ یَنْ غَادِنْ غِدَنْ سَرْكِے يَبَادَسُو أَ حَنُّنْ غٜىٰدَلِيَ طَنْ أَهِكَمْ يَلُورَ دَسُو؞ إِسْمَٰعِيلُ طَنْ نٜىٰتَنِيَ يَݣُوشٜىٰ مُتَنٜىٰنَّنْ، يَكَامَ حَنْيَ يَڧٜىٰتَرٜىٰ ذُوَا ڧَسَرْ أَمُّوانْ؞
تُواْ، بَرِ مَيْغِرْمَ سَرْكِينَ يَكَسَ كُنّٜىٰ يَجِ أَبِنْدَ ذَنْ ڢَطَا؞ عِدَنْ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَسَاكَ كَيِ ڢُشِے دَنِے، بَرِ يَكَرْٻِ هَدَايَ تَهَڟِ؞ عَمَّا عِدَنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ سُكَسَاكَ، بَرِ أَ لَعَنْتَسُ، يَهْوٜىٰهْ كُوَ شِينٜىٰ شَيْدَتَ؞ غَمَا سُنْ كُواْرٜىٰنِ دُواْمِنْ كَدَ إِنْسَامِ رَبُواْ ثِكِنْ غَادُوانْ يَهْوٜىٰهْ سُنَ ثٜىٰوَ ‹كَجٜىٰ كَبَوْتَوَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ؞›