إِرْمِيَ 43:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَيْ أَظَرِيَ طَنْ هُواْشَيَ دَ يُواْهَنَنْ طَنْ كَرٜىٰيَ دَ دُكَنْ مَظَا مَاسُ طَغَ كَيْ سُكَ ڢَطَا وَ إِرْمِيَ «ڧَضْيَا كَكٜىٰيِ! يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْمُ بَيْ عَيْكُواْكَ دَ ثٜىٰوَ كَدَ مُتَڢِے، مُذَوْنَ أَ مَصَرْ بَ! Faic an caibideil |
سَيْ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ سُكَثٜىٰ وَجُونَ «كُذُواْ مُيِ ڧُلّٜىٰ ڧُلّٜىٰ عَكَنْ إِرْمِيَ! أَيْ، كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى بَذَاتَ ٻَثٜىٰ دَغَ ڢِرِسْتُواْثِے بَ، كُواْ شَوَرَا دَغَ وُرِنْ مَاسُ حِكِمَ، كُواْ مَغَنَرْ يَهْوٜىٰهْ دَغَ وُرِنْ أَنَّبَاوَا؞ كُذُواْ مُرُشٜىٰشِ دَ هَرْشٜىٰ، كَدَ مُكُلَ دَ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ڢَطَا؞»
وَطَنَّنْ شُوغَبَنِّنْ سُواْجُواْجِ نٜىٰ سُكَ تَڢِے وُرِنْ غٜىٰدَلِيَ أَ مِظْڢَ؞ سُونَيٜىٰنْسُ كٜىٰنَنْ، إِسْمَٰعِيلُ طَنْ نٜىٰتَنِيَ، دَ يُواْهَنَنْ دَ يُواْنَتَنْ یَیَنْ كَرٜىٰيَ دَ سٜىٰرَيَ طَنْ تَنْهُمٜىٰتْ دَ یَیَنْ عٜىٰڢَيْ مُتُمِنْ نٜىٰتُواْڢَ دَ يٜىٰظَنِيَ طَنْ مُتُمِنْ مَعَكَ دَ سُواْجُواْجِنْسُ؞
سَيْ يُواْهَنَنْ طَنْ كَرٜىٰيَ دَ دُكَنْ شُوغَبَنِّنْ سُواْجُواْجِنْ دَسُكٜىٰ تَرٜىٰ دَشِ، سُكَثٜىٰثِ مُتَنٜىٰنْ دَ إِسْمَٰعِيلُ طَنْ نٜىٰتَنِيَ يَݣُوشٜىٰ دَغَ مِظْڢَ بَايَنْدَ يَكَشٜىٰ غٜىٰدَلِيَ طَنْ أَهِكَمْ؞ عَثِكِنْسُ كُوَ أَݣَويْ سُواْجُواْجِ دَ مَاتَادَ يَارَا دَ بَابَانِّ؞ دُكَنْسُ يُواْهَنَنْ يَدَاوُاْ دَسُو دَغَ غَرِنْ غِبٜىٰيُوانْ؞