إِرْمِيَ 43:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 « ‹سَعَدَّ يَذُواْ ذَنْسَا يَڧُواْنٜىٰ غِدَاجٜىٰنْ غُمَكَنْ ڧَسَرْ مَصَرْ، ذَيْ ڧُواْنٜىٰ وَطَنْسُ غُمَكَنْسُ يَݣُوشٜىٰ وَطَنْسُ ذُوَا ڧَسَرْسَ؞ ذَيْ كُمَ ڟَبْتَثٜىٰ دُكَنْ ڧَسَرْ مَصَرْ كَمَرْ يَدَّ مَكِيَايِ يَكَنْ كَكَّٻٜىٰ ݣُورْݣُوتَ دَغَ رِيغُنَنْسَ، ذَيْ كُوَ تَاشِ يَتَڢِے غِدَا لَاڢِيَ؞ Faic an caibideil |
عَبَا طَيَ دَغَ ثِكِنْ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰ مَڢِے غِرْمَ؞ وَنَّنْ بَبَّنْ مُتُمْ كُوَ يَسَا وَمُتُمِنَّنْ دَ سَرْكِے يَكٜىٰ مُرْنَ يَغِرْمَمَ رِيغُنَنْ مُلْكِ؞ يَكُمَ سَاشِ عَكَنْ دُواْكِنْ، يَذَاغَيَ دَشِ أَ ڢِيلِ نَثِكِنْ بِرْنِ، يَيِ تَشٜىٰلَ أَغَبَنْ مُتُمِنَّنْ يَنَ ثٜىٰوَ ‹دُوبَ أَبِنْدَ عَكٜىٰيِ غَ مُتُمِنْ دَ سَرْكِے يَكٜىٰ مُرْنَ يَغِرْمَمَ!› »
إِنَ يِنْ ڢَضٍ ثِكِ مَيْ يَوَ سَبُواْدَ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ، ذُوثِيَاتَ تَنَدَ ڢَضٍ ثِكِ سَبُواْدَ اللَّهْ نَا؞ غَمَا يَسَا مِنِ رِغَرْ ثٜىٰتُواْ، يَرُڢٜىٰنِ دَ رِيغُنَنْ أَدَلْثِے، كَمَرْ يَدَّ أَنْغُواْ يَكَنْيِ أَدُواْ دَ هُولَرْ ڢِرِسْتِ، كَمَرْ يَدَّ أَمَرْيَ تَكَنْيِ أَدُواْ دَ كَايَ مَاسُ وَلْڧِيَ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُسَنَرْوَ أَلْعُمَّيْ، كُيِ شٜىٰلَ، كُتَادَ تُوتَ، كُيِ شٜىٰلَ، كَدَ كُٻُواْيٜىٰ وَنِ أَبُ عَمَّا كُثٜىٰ، ‹أَنْثِ بَابِيلَ دَ يَاڧِ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ اللَّهْنْتَ بٜىٰلْ، أَنْ رُشٜىٰ غُنْكِنْتَ مٜىٰرُواْدَكْ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ غُمَكَنْتَ، أَنْكُمَ رُشٜىٰ صِڢُّواْڢِنْتَ!›