إِرْمِيَ 42:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 كُواْ دَ سَڧُوانْ مَيْ دَاطِے نٜىٰ، كُواْ بَمَيْ دَاطِے بَ، ذَامُيِ بِيَيَّ دَ مُرْيَرْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْمُ وَنْدَ مُكَ عَيْكٜىٰكَ وُرِنْسَ، دُواْمِنْ مُسَامِ ذَمَنْ لَاڢِيَ سَعَدَّ مُكَيِ بِيَيَّ دَ مُرْيَرْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْمُ؞» Faic an caibideil |
وَتُواْ، كُواْ ذَاعَ ثٜىٰ كُواْيَرْوَرْ نَنْ دَتَكٜىٰ مَيْ نَغَرْتَا تَجَٰوُاْ مِنِ مُتُوَ كٜىٰنَنْ؟ إِنَا! كُواْ كَطَنْ! تَوُرِنْ كُواْيَرْوَرْ نَنْ دَتَكٜىٰ مَيْ نَغَرْتَا ذُنُوبِ يَجَٰوُاْ مِنِ مُتُوَ، دُواْمِنْ عَبَيَّنَ عَيْنِحِنْ يَدَّ ذُنُوبِ يَكٜىٰ؞ وَتُواْ، تَوُرِنْ عُمَرْنِنَّنْ ذُنُوبِ يَڢِتَ أَ ڢِيلِ دَ إِيَاكَرْ مُونِنْسَ؞
تُواْ، مٜىٰ ذَامُثٜىٰ كٜىٰنَنْ؟ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى دَ كَنْتَ ذُنُوبِ ثٜىٰ؟ أَعَ، كُواْ كَطَنْ! أَيْ، بَايَدَّ ذَنْعِيَ سَنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ذُنُوبِ عِدَنْ بَتَوُرِنْ كُواْيَرْوَرْ بَ؞ دَا عَثٜىٰ كُواْيَرْوَرْ بَتَڢَطَا ثٜىٰوَ «كَدَ كَيِ ݣُوطَيِنْ أَبِنْ وَنِ،» بَ، أَيْ دَا بَنْسَنْ أَبِنْدَ عَكٜىٰثٜىٰ دَشِ ݣُوطَيِبَ؞