إِرْمِيَ 42:20 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا20 غَمَا كُنْ رُوطِ كَنْكُ نٜىٰ سَعَدَّ كُو دَكَنْكُ كُكَ عَيْكٜىٰنِ إِنْتَڢِے إِنْمِيڧَ ضُواْڧُوانْكُ غَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞ كُنْ كُمَثٜىٰ دُكَنْ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ يَثٜىٰ إِنْڢَطَا مُكُ كُيِ، ذَاكُيِ؞ Faic an caibideil |
عَثِرٜىٰ ݣُونُواْنِ نَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ نَوَطَنْدَ سُكَ مُتُ سَبُواْدَ ذُنُبَنْسُ؞ سَيْ عَڧٜىٰرَسُ سُذَمَ مُرْڢِنْ بَغَدٜىٰنْ، غَمَا تُنْدَ عَكَيِ أَمْڢَانِ دَسُو دُواْمِنْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ، سُنْ ذَمَ وَطَنْدَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ دَ ڟَرْكِے كٜىٰنَنْ؞ بَرِ سُذَمَ أَبِنْ غَرْغَطِے غَ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞