12 ذَنْ كُمَيِ مُكُ جِنْڧَيْ، إِنْسَا يَيِ مُكُ جِنْڧَيْ، يَمَيَرْ مُكُ دَ ڧَسَرْكُ؞
يَا عُبَنْغِجِ، بَرِ كَكَسَ كُنّٜىٰ كَجِ أَدُّعَرْ بَاوَنْكَ دَ كُمَ أَدُّعَرْ سَوْرَنْ بَايِنْكَ، وَطَنْدَ سُكٜىٰ جِنْ دَاطِنْ غِرْمَمَ سُونَنْكَ؞ بَرِ كَبَا بَاوَنْكَ نَصَرَا يَوْ، كَسَا سَرْكِے يَيِ مَسَ جِنْڧَيْ؞» أَ لُواْكَثِنْ، مَڟَيِنَ نَمَيْمِيڧَا وَسَرْكِے أَبِنْ شَا نٜىٰ؞
عِدَنْ رَايُوَرْ مُتُمْ يَغَمْشِ يَهْوٜىٰهْ، يَهْوٜىٰهْ يَكَنْسَا حَرْ أَبُواْكَنْ غَابَنْ مُتُمِنْ سُيِ ذَمَنْ لَاڢِيَ دَشِ؞