إِرْمِيَ 40:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 غَاشِ، يَهْوٜىٰهْ يَا عَيْكَتَ دَيْدَيْ يَدَّ يَڢَطَا؞ غَمَا كُنْيِ وَ يَهْوٜىٰهْ ذُنُوبِ، كُنْڧِ يِنْ بِيَيَّ دَ مَغَنَرْسَ، سَبُواْدَ حَكَنٜىٰ وَنَّنْ مَسِيڢَ تَڢَاطُواْ مُكُ؞ Faic an caibideil |
يَتَڢِے يَيِ مَغَنَ دَ عٜىٰبٜىٰدْمٜىٰلٜىٰكْ مُتُمِنْ إِتِيُواْڢِيَ يَثٜىٰ مَسَ «إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، غَاشِ، بَادَ جِمَاوَا بَذَنْ ثِكَ مَغَنَرْدَ نَيِ غَمٜىٰدَ عُرُوشَلِيمَ، مَغَنَرْ مَسِيڢَ بَتَأَلْحٜىٰرِبَ؞ دُكَنْ أَبُبُوَنَّنْ ذَاسُ ثِكَ أَ رَانَرْ نَنْ كُمَ ذَاكَ غَنِ دَ عِدُوانْكَ؞