سُكَ أَمْسَ مَسَ سُكَثٜىٰ «أَعَ، بَذَاكَ بِيمُبَ! غَمَا كُواْ دَمُنْ غُدُ عَيَاڧِنْ، مُتَنٜىٰنْ أَبْسَلُوامْ بَذَاسُ دَامُبَ؞ كُواْ دَمَا رَبِنْمُ سُنْ مُتُ، بَذَاسُ دَامُبَ؞ غَمَا كَيْنٜىٰ سُكٜىٰ نٜىٰمَ، غَمَا كَا ڢِے مُسُ مُتُمْ دُبُو غُواْمَ نَمُتَنٜىٰنْمُ؞ ذَيْڢِے ݣَوْ كَذَوْنَ عَبِرْنِ كَعَيْكَ مَنَ دَ تَيْمَكُواْ؞»