إِرْمِيَ 4:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 عِدَنْ ذَاكُيِ ضَنْڟُوَا دَ سُونَنَ ثِكِنْ غَسْكِيَ دَ أَمِنْثِ دَ أَدَلْثِے، كُثٜىٰ، ‹نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ رَيْ،› تُواْ، ذَاكُ ذَمَ حَنْيَرْ أَلْبَرْكَ غَ أَلْعُمَّيْ، عَثِكِنْ سُونَنَ كُوَ ذَاسُيِ تَاڧَمَ؞» Faic an caibideil |
سَيْ سُلَيْمَٰنُ يَثٜىٰ «كَيْ كَنُونَ وَبَاوَنْكَ بَابَنَ دَاوُدَ بَبَّرْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، غَمَا يَيِ تَڢِيَ تَرٜىٰدَكَيْ ثِكِنْ أَمِنْثِ دَ أَدَلْثِے دَ غَسْكِيَ أَ ظُوثِ؞ كَثِيغَبَدَ نُونَ مَسَ بَبَّرْ ڧَوْنَرْ نَنْ مَرَرْ ثَنْجَاوَا تَوُرِنْ بَاشِ طَنْ دَ ذَيْ ذَوْنَ عَكُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْسَ يَوْ؞
بِرْنِنَّنْ كُوَ ذَيْسَاكٜىٰ سَامُنْ سُنَ مَيْغِرْمَ تَوُرِينَ؞ ذَيْ ذَمَ أَبِنْ مُرْنَ دَ أَبِنْ يَبُواْ دَ دَرَجَ غَ دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دُونِيَا؞ سَعَدَّ سُكَجِ لَابَرِنْ دُكَنْ أَلْحٜىٰرِنْدَ نَيِ وَبِرْنِنْ، ذَاسُجِ سُيِ ڟُواْرُواْ، سُڢِرْغِتَ سَبُواْدَ دُكَنْ يَوَنْ أَلْحٜىٰرِ دَ ذَمَنْ لَاڢِيَ وَنْدَ نَتَنَدَوَ بِرْنِنْ؞
رُبُوتَثِّيَرْ مَغَنَرْ اللَّهْ تَڢَطَا تُنْدَا ثٜىٰوَ وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَذَاسُ عِيَ سَامُنْ مَڟَيِنْ أَدَلْثِے أَغَبَنْ اللَّهْ تَوُرِنْ بَنْغَسْكِيَ؞ سَبُواْدَ تُنْدَا مَا أَنْسَنَرْوَ إِبْرَٰهِيمْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے ثٜىٰوَ «تَوُرِنْكَ نٜىٰ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ ذَاسُ سَامِ أَلْبَرْكَ؞»