إِرْمِيَ 39:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 يَكُمَ ثِثِّرٜىٰ إِدَانُنْ صَدِڧِيَ، يَطَوْرَا مَسَ سَرْڧَرْ ڧَرْڢٜىٰ، يَكَيْشِ بَابِيلَ؞ Faic an caibideil |
غَمَا إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، ‹غَاشِ، ذَنْ مَيْشٜىٰكَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ غَ كَنْكَ دَ دُكَنْ أَبُواْكَنْكَ؞ أَعِدُوانْكَ، أَبُواْكَنْ غَابَا ذَاسُ كَشٜىٰ أَبُواْكَنْكَ دَ تَكُواْبِے؞ ذَنْ بَادَ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ أَ حَنُّنْ سَرْكِنْ بَابِيلَ، ذَيْ كُوَ ݣُوشٜىٰسُ ذُوَا بَوْتَا عَ بَابِيلَ عِنْدَ ذَيْ كَشٜىٰسُ دَ تَكُواْبِے؞
ذَنْ بَادَ سَرْكِے ڢِرْعَوْنَ هُواڢْرَ نَ مَصَرْ أَ حَنُّنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْسَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ نٜىٰمَنْ رَنْسَ؞ ذَنْ بَادَشِ كَمَرْ يَدَّ نَبَادَ سَرْكِے صَدِڧِيَ نَ يَهُودَ أَ حَنُّنْ أَبُواْكِنْ غَابَنْسَ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ، وَنْدَ يَنٜىٰمِ رَنْسَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»