إِرْمِيَ 37:17 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا17 سَيْ سَرْكِے صَدِڧِيَ يَعَيْكَ عَكَٰوُاْ مَسَ إِرْمِيَ؞ سَرْكِے كُوَ يَتَمْبَيٜىٰشِ عَٻُواْيٜىٰ عَثِكِنْ غِدَنْسَ يَثٜىٰ «كُواْ أَݣَويْ مَغَنَ دَغَ وُرِنْ يَهْوٜىٰهْ؟» سَيْ إِرْمِيَ يَأَمْسَ «عِ، أَݣَويْ!» يَثِيغَبَدَ مَغَنَ يَثٜىٰ «ذَاعَ بَادَكَيْ أَ حَنُّنْ سَرْكِنْ بَابِيلَ!» Faic an caibideil |
بَايَنْ وَنَّنْ، ذَنْ طَوْكِ سَرْكِے صَدِڧِيَ نَ يَهُودَ دَ دَتَّاوَنْسَ دَ مُتَنٜىٰنْسَ، وَطَنْدَ سُكَ كُٻُتَ دَغَ بَلَعِنْ دَ تَكُواْبِے دَ يُنْوَ، إِنْ بَادَسُو أَ حَنُّنْ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ دَ كُمَ أَ حَنُّنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْسُ وَطَنْدَ سُكٜىٰ نٜىٰمَنْ رَايُكَنْسُ؞ سَرْكِنْ ذَيْ كَشٜىٰسُ دَ تَكُواْبِے؞ بَذَيْ بَرْسُبَ، بَذَيْ كُوَجِ تَوْسَيِنْسُ كُواْ يَيِ مُسُ جِنْڧَيْبَ؞›
«عَمَّا كَمَرْ يَدَّ ٻَوْرٜىٰ مَرَسَ ݣَوْ سُنْ ضُٻَ يَدَّ بَعَ عِيَ ثِنْسُ سَبُواْدَ رَشِنْ ݣَنْسُ، حَكَ ذَنْ مَيْدَ سَرْكِے صَدِڧِيَ نَ يَهُودَ دَ دَتَّاوَنْسَ دَ ضَغُواْوَرْ مُتَنٜىٰنْ عُرُوشَلِيمَ وَطَنْدَ سُكَ ضَغٜىٰ عَڧَسَرْ نَنْ دَ كُمَ وَطَنْدَ سُكَ تَڢِے ڧَسَرْ مَصَرْ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞