6 سَيْ أَنَّبِے إِرْمِيَ يَڢَطَا وَ سَرْكِے صَدِڧِيَ نَ يَهُودَ دُكَنْ مَغَنَرْ نَنْ أَ عُرُوشَلِيمَ،
ڢَطَا مَسَ ثٜىٰوَ ‹إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ «بَايَنْدَ كَكَشٜىٰ مُتُمِنْ، كَنَ سُواْ كَمَلَّكِ غُواْنَرْسَ كُمَ؟» كَڧَارَ ثٜىٰمَسَ «وُرِنْ دَ كَرْنُكَ سُكَ لَشٜىٰ جِنِنْ نَبُواتْ أَوُرِنْ نٜىٰ ذَاسُ لَشٜىٰ نَاكَ!» › »
عَمَّا مِكَيَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ رَيْ، أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ إِنْڢَطَا شِينٜىٰ كَطَيْ ذَنْ ڢَطَا؞»
سَيْ نَثٜىٰ «كَيْ، يَا عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ! غَاشِ، نِے يَرُواْ نٜىٰ، بَنْ سَنْ يَدَّ ذَنْيِ مَغَنَبَ؞»
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَمِيڧَ حَنُّنْسَ يَتَٻَ بَاكِنَ يَثٜىٰ «غَاشِ نَسَا مَغَنَاتَ عَبَاكِنْكَ؞
ذَاكَ ڢَطَا مُسُ مَغَنَاتَ، كُواْ سُجِ، كُواْ سُڧِ، تُنْدَيَكٜىٰ سُو یَنْ تَاوَيٜىٰنٜىٰ؞
غَمَا دَا مَا يَحْيَى يَيِ تَغَيَ وَ هِرُدُسْ ثٜىٰوَ بِسَغَ دُواْكَا، بَيْ كَمَاتَ يَ عَوْرِ هِرُدِيَ بَ؞
دُواْمِنْ نَسَنَرْ مُكُ دَ نُڢِنْ اللَّهْ دُكَ؞
سَيْ سَمَٰعِيلَ يَڢَطَا مَسَ كُواْمٜىٰ دَكُواْمٜىٰ، بَيْ ٻُواْيٜىٰ مَسَ كُواْ أَبُ غُدَا بَ؞ سَعَنً عٜىٰلِ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ شِ، بَرِ يَيِ دُكْ أَبِنْدَ يَيِمَسَ ݣَوْ؞»