إِرْمِيَ 32:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 «سَيْ نَسَيِ غُواْنَرْ دَتَكٜىٰ أَعَنَتُواتْ دَغَ حَنُّنْ هَنَمٜىٰلْ، طَنْ طَنْعُوَنْ بَابَنَ؞ نَا كُوَ بِيَشِ أَظُرْڢَا غُواْمَشَا بَݣَويْ؞ Faic an caibideil |
سَعَدَّ سَرْكِے يَذُواْ وُثٜىٰوَ سَيْ أَنَّبِنْ يَيِ كِرَا يَثٜىٰ «مَيْغِرْمَ، إِنَ ثِكِنْ يَاڧِنْ، سَيْ وَنِ سُواْجَ يَكَٰوُاْ وَنِ مُتُمِنْ دَ عَكَ كَامَ عَيَاڧِنْ يَثٜىٰ إِنْ لُورَ دَشِ؞ يَكُمَ ثٜىٰ عِدَنْ مُتُمِنْ يَغُدُ ذَاعَ سَا إِنْ بِيَ دَ رَيْنَ، كُواْ كُوَ ذَاعَ سَا إِنْبِيَ أَظُرْڢَا دُبُو عُكُ؞