26 سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَيِ مَغَنَ دَ إِرْمِيَ ثٜىٰوَ
عَمَّا دُكْدَهَكَ، يَا عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، كَثٜىٰ مِنِ إِنْ سَيَ غُواْنَ دَ كُطِ أَغَبَنْ شَيْدُ، كُواْدَيَكٜىٰ أَنْبَادَ بِرْنِنْ أَ حَنُّنْ كَلْدِيَاوَا؞»
«غَاشِ، نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ، اللَّهْ نَدُكَنْ یَنْ أَدَمْ؞ كُواْ أَݣَويْ وَنِ أَبِنْدَ يَڢِ ڧَرْڢِينَ؟