إِرْمِيَ 32:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 نَسَا حَنُّ عَتَكَرْدَرْ شَيْدَرْ سَيَ، نَمَنّٜىٰتَ دَ هَاتِمِ، نَسَامِ شَيْدُ، نَكُوَ عَوْنَ كُطِنْ دَ مَعَوْنِ، نَبَاشِ؞ Faic an caibideil |
أَوَنَّنْ ڧَسَا، ذَاعَ سَاكٜىٰ سَيٜىٰنْ ڢِيلَيٜىٰنْ غُواْنَ دَ كُطِ، أَسَا حَنُّ عَكَنْ تَكَرْدُنْ شَيْدَرْ سَيَ، أَ مَنَّا مُسُ هَاتِمِ أَغَبَنْ شَيْدُ عَيَنْكِنْ ڧَسَرْ بِلِيَامِنُ دَ وُرَارٜىٰنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عُرُوشَلِيمَ دَ ثِكِنْ غَرُضُوً يَهُودَ دَ غَرُضُوً يَنْكِنْ تُدَّيْ دَ غَرُضُوً دَسُكٜىٰ عَڧأَنَانً تُدَّيْ دَ غَرُضُوً دَسُكٜىٰ أَ نٜىٰغٜىٰبْ؞ غَمَا ذَنْ مَيَرْ مُسُ دَ أَلْبَرْكُنْسُ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»
كَدَ كُيِ وَهَلَرْ عَيْكِ عَكَنْ نٜىٰمَنْ عَبِنْثِ مَيْ لَلَثٜىٰوَ عَمَّا كُيِ عَيْكِ عَكَنْ عَبِنْثِنْ دَ ذَيْ دَوَّمَ ذُوَاغَ رَيْ نَهَرْ أَبَدَا؞ وَنَّنْ شِينٜىٰ عَبِنْثِنْ دَ طَنْ مُتُمْ ذَيْبَاكُ؞ دُواْمِنْ عَكَنْ طَنْ مُتُمْ نٜىٰ اللَّهْ عُبَا يَارِغَا يَسَا عَلَمَرْ شَيْدَرْسَ تَنُونَ يَرْدَ؞»